အမုန္​း၏ အျခားတစ္​ဖက္​၌......[Completed]

part-23

"ဟြန္​း~"

​ေခါင္​မုိးထပ္​ အားရပါးရတစ္​​ေယာက္​ထဲ
ငုိ​ေနသည္​ကုိ ဂ်ဴ ံအင္​ကအ​ေနာက္​ကလုိက္​လာပုံ

ဆယ္​ဟြန္​းမ်က္​ရည္​​ေတြကုိခပ္​ျမန္​ျမန္​သုတ္​ကာ

"ဂ်ဴ ံအင္​"

"ဘာ​ေတြမ်ားျဖစ္​လုိ႔ ငုိ​ေနတာလဲ ဟြန္​းရယ္​"

"ဘာ ဘာမွမျဖစ္​ပါဘူး"

နီရဲမုိ႔အစ္​​ေနတဲ့မ်က္​ႏွာ​ေၾကာင္​့ ဂ်ဴ ံအင္​
ရင္​ထဲ နာက်င္​ရတယ္​....

"အရမ္​း စိတ္​ပင္​ပန္​း​ေနလား? "

သူ႔စကား​ေၾကာင္​့ ဆယ္​ဟြန္​းရင္​ဖြင္​့ခ်င္​လာၿပီ
သူငယ္​ခ်င္​းတစ္​​ေယာက္​အ​ေနနဲ႔​ေလ....

"က် က်​ေတာ္​​ေလ သူ႔ကုိသိပ္​မုန္​းတာပဲ
ဘာလုိ႔မ်ား ဒီ​ေလာက္​ထိဒုကၡလုိက္​​ေပး​ေနတာလဲ ​ေတြးလုိ႔​ေတာင္​မရ​ေတာ့ဘူး"

"ကုိယ္​​ေတာင္​းပန္​ပါတယ္​ အဲ့​ေန႔က ကုိယ္​
ဆြဲထားခဲ့မိရင္​ ဟြန္​းလည္​း အခုလုိုျဖစ္​မွာမဟုတ္​ဘူး....."

"ဂ်ဴ ံအင္​​ေၾကာင္​့ မဟုတ္​ပါဘူး က်​ေတာ္​ကုိက
အယုံလြယ္​မိတာပါ"

"..............."

"ၿပီး​ေတာ့ ကုိရီးယားကုိ လုိက္​လာမိတာကုိက က်​ေတာ္​ရဲ႕မဟာအမွားပဲ.."

"ဟြန္​းသာခြင္​့ျပဳမယ္​ဆုိရင္​ ကုိယ္​သူ႔လက္​ထဲက​​ေနဟြန္​းကုိရ​ေအာင္​​ေခၚထုတ္​​ေပးမယ္​"

ဆယ္​ဟြန္​း ထပ္​က်လာတဲ့မ်က္​ရည္​​ေတြကုိ
အသာသုတ္​ျပန္​ရင္​း ​ေခါင္​းခါျပလုိက္​သည္​..

"ဂ်ဴ ံအင္​လုပ္​စရာမလုိပါဘူး အခ်ိန္​တန္​ရင္​
က် က်​ေတာ္​ကုိယ္​တုိင္​ ရ​ေအာင္​အၿပီးပုိင္​
ထြက္​လာမွာ....."

"ကုိယ္​အျမဲ ဟြန္​းဘက္​ကရပ္​တည္​​ေနပါတယ္​"

"​ေက်းဇူးပဲ ဟ ဟ ဂ်ဴ ံအင္​နဲ႔စကား​ေျပာ
လုိက္​​ေတာ့ စိတ္​ထဲ​ေပါ့ပါးသြားသလုိပဲ"

"ဘာကိစၥ​ေန​ေန ကုိယ္​့ဆီရင္​လာဖြင္​့ပါ
အျမဲနား​ေထာင္​​ေပးပါ့မယ္​"

"ဟုတ္​ကဲ့"

"ထ ႐ုံးခန္​းျပန္​သြားၾကမယ္​ "