ATEŞBÖCEĞİ || Yarı Texting

0.5

KK bölüm attım sıra geldi cağnnımm öbür kitabımasjsjkzksks

Oylamayı unutmayın ve tribimin geçtiğini düşünüyorsanız halt edersiniz. Hâlâ tripliyim. Hıh😌

Neys okuyun. Bb.

●♧●♧●♧●

Karşımdaki boklu surat sırıtarak konuşmaya başladığında ben sinirden kuduruyordum. Allahım sen affet ama bu bok kafalı çocuğu ne diye çıkarıyordun karşıma?

"Asıl senin burda ne işin var, Çöküntü?"

Sinirle saçlarımı karıştırdım. Ne saçmalıyordu bu çocuk?

"Burası benim evim ya hani gereksiz mahluk. Ondan olabilir mi acaba?"

Başını yavaşça sallayarak beni anladığını belirtiğinde yavaşça kapıdan geriye çekildim. Bok kafalıydı ama hâlâ inanmak istemesem de Alya teyzenin oğluydu. O yüzden kısa bir süre ona katlanabilirdim. Yani umarım.

"Gelirken kapıyı kapat."

Onu arkamda bırakarak içeri geçtim tekrardan. Açıkçası ona karşı pekte misafirperver olacağımı düşünmüyordum.

Mutfağa girdiğimde annem ve Alya teyzenin gülüşerek masayı toparladıklarını gördüm. Annem beni gördüğünden duraksayarak Alya teyzeye döndü.

"Oğlun mu?"

Pardon beni değil yanıma ne zaman geldiğini bilmediğim Berke'yi görünce duraksamıştı. Alya teyzenin bakışları Berke'yi bulurken sıcacık gülümsedi.

"Evet, oğlum."

Berke gülerek Alya teyzeye yaklaştı.

"Bunu söylemekten vazgeçmeyeceksin değil mi, sultanım?"

Alya teyze gülerek Berke'ye sarılırken ben boş bakışlarla Berke'ye bakıyordum. Berke Alya teyzeye sarıldıktan sonra anneme döndü. Onunla da kısa bir sarılma yaşarken bütün bakışlar bana döndü. Ne? Ne diye bana öyle bakıyorlardı?

"Ne oldu? Neden öyle bakıyorsunuz?"

"Bir merhaba desene çocuğa, kızım." Annemin uyarı dolu bakışları eşliğinde Berke'ye döndüm.

"Merhaba, Alya teyzenin oğlu."

İçimden bok kafalı demek geçsede annemin tepkisinden korktuğum için sesimi çıkarmadım.

"Sana da merhaba,Yusem."

"Yusem ile tanışıyor musunuz?"

Annemin bakışları Berke'yi bulurken gözlerimi devirdim. Sormasa olmuyordu zaten.

"Evet. Sınıf arkadaşım olur kendisi."

Yüzümü buruşturdum. Nah arkadaştık! Annem gülümseyerek Alya teyzeye baktı. Galiba en yakın arkadaşının oğluyla sınıf arkadaşı(!) olmam onu mutlu etmişti.

"Arkadaş falan değiliz. Onu tanımıyorum." Dediğim şeyle bakışlar bana dönerken devam ettim. "Hatta birbirimizden nefret ederiz." Bakışlarım Berke'ye döndü. "Değil mi, Berke?"