ATEŞBÖCEĞİ || Yarı Texting

2.1

Selam :d

Bir şeye yapmaya karar verdim.
Artık yazdığım her bölümü okuyucularıma ithaf etmeyi düşünüyorum. Yani oylaldığını ya da yorum yaptığını gördüğüm okuyuculara :)

Nazlionder8  Bu bölümü sana ithaf ediyorum:)

-
-

Önümdeki çocuğun ayak izlerini takip ederek yürümem saçma bir şekilde hoşuma gittiğinden buna devam ederek yürüyordum.

Bu durumu fark etmesini rağmen hiçbir şey demeden önümde yürüyen çocuğa baktım. Adını bilmediğim çocuğa.

"Sana bir şey sorsam cevap verir misin?"

Konuşmamla yürümeyi bırakıp bana döndü.

"Sorduğun soruya bağlı."

"Adını bilmediğimi fark ettim."

"Adımı mı soruyorsun yani?"

"Evet."

"Öğrendiğinde ne olacak? Arkadaş bile değiliz. Neden öğrenmek istedin?"

"Sadece merak."

"İyi. Merak etmeye devam et o zaman."

"Soranda kabahat zaten."

"Sormasaydın."

"Tamam. Sormadım varsay. Önüne dönüp yürümeye devam et şimdi."

"Çocuk musun sen?"

Onun ayak izlerini takip etmemden dolayı sorduğunu düşündüğüm soruyu cevaplamadan yürümeye devam ettim.

"Yürüsene!"

"Şuan küçük çocuklardan farkın yok."

Her ne kadar bu durumda bana çocuk dese de yürümeye devam edip bana ayak uydurdu. Sanırım bu durumdan o da eğleniyordu.

"Beni çocuk gibi görmen umurumda değil."

"Umrunda olmadığı çok açık zaten."

Dediğine karşılık omuz silkmekle kaldım.

"Garip bir kişiliğin var."

"Böyle düşünmene sebep olan ne?"

"İlk karşılaşmamızdaki halin ve şuanki halin birbirinden farklı."

"Bu gayet doğal değil mi?"

"Bilmem. O zamanki sinirli ifadeni hâlâ hatırlıyorum ve garip geliyor şuanki halin."

"Şuanki halim?"

"Kendini beğenmiş, umursa-"

"Kendini beğenmiş mi?"

Yürümeyi kestiğinden habersiz yürürken az kalsın ona çarpıyordum.

"Yalan mı? Öylesin."

"Beni tanımıyorsun bile. Önyargılı olduğunu bu kadar belli etmemelisin."