Prologue

746 13 2
                                    

5 and a half years ago...

"You know Cher, it's a good feeling to fall in love, you should try it." Suhestyon ni Xaxa sa kaibigan.

They've been friends for so long but never did she notice her bestfriend threw some romantic glance at anyone.

"Or tomboy ka siguro?" Natatawa niya pang dagdag.

"Ako Xaxa tigil tigilan mo ha. Sabi ko sayo bad influence yang Alery na yan. Since he became your boyfriend, wala ka ng ibang bukang bibig kundi siya. I wonder kung nakakagat niya yung dila niya, or natatapilok na siya kakabanggit mo. Tsaka wag lovelife ko ang isipin mo, mind your own no!" Animo seryosong sagot nito sa kaniya, pero may sarkastikong ngiti sa labi.

"Sis, di ko maintindihan kung bakit ayaw mo kay Alery. We're graduating, hello. Besides, what's there not to like about him? He's handsome, he's matalino, he's macho, he's got everything a woman can go gaga over with. And you hate him? Argh!" May pagsapo pa sa noong arte ni Xaxa.

Na ikinatawa na lang ng kaibigan sabay ng paghampas sa braso niya, sabay sabing, "Precisely dear, he's got everything. So why would he settle for just one, when he can have everyone? Taas kilay na komento ni Cher.

"Come on, maniwalata tayo sa ganda ko. Ang cynic nito." Confident namang sagot niya. "Oh well, suit yourself dearie. But just in case, don't ever forget I warned you."

🥰🥰🥰

Alery, on the other hand is in his office. He's thinking of Xaxa, and his flight to Amsterdam, few months from now. His girl, for two months now, is everything a man could ever ask. She's beautiful, sexy, sweet, thoughtful, name it, Xaxa have it. And that's what scares him. Yung habang tumatagal sila, unti unti na siyang ginagawang mundo nito. He's not a playboy, but the women in his circle knows how the word commitment wakes the demon in him. Unfortunately, Xaxa didn't have even the slightest idea about it since she's not very outgoing. And for goodness sake, she's a virgin. And he doesn't have any plans of taking that away from her. Dahil aalis siya, and will never come back.

🥰🥰🥰

Few more days, graduation na nila Xaxa.

"And I know you're proud of me Mom and Dad. I love you, and I miss you everyday. Sana nandito pa kayo." Nakangiting pagkausap niya sa puntod ng mga magulang.

They passed away in a car accident few years ago. And since then, she lived her life on her own, wala naman kasing kamag-anak na gustong kumupkop sa kaniya.

Pauwi na sana siya ng biglang bumuhos ang malakas na ulan. Wala naman sanang problema dahil dala naman niya ang cp at wallet, pero hindi ang payong niya. At mahina ang katawan niya laban sa ualan. Automatic ang sipon, ubo at laganat once she gets soaked.

Naisipan niyang tawagan na lang ang boyfriend para magpasundo. After a few rings ay sumagot naman ito.

"Love, whats up?" Bungad nito.

"Hi Love, are you busy? Pasundo naman, pahatid na rin?" Tanong ni Xaxa, while giggling on the other line. Natatawa siya sa mga salitang ginamit niya.

"Why? Where are you? Its raining hard!" Bakas naman ang concern sa boses ng binata.

"I visited Mom and Dad, I forgot to bring umbrella, and you know how I am pag nauulanan" Natatawa pa ring sagot niya.

"Got it. Wait for me there, I'll pick you up." At tinapos na nito ang tawag.

Basang basa na si Xaxa, lumakas din kasi ang ulan habang tumatagal. And Alery's office was an hour drive from the cemetery. Pagdating ng binata, daig pa niya ang naligo.

One Fateful DayWhere stories live. Discover now