Promise To A Stardust

Kabanata 22

Kabanata 22

"Is he asleep?" My father asked when he saw me outside the hospital room.

"Yes," I sighed and looked at him.

"We need to let him undergo a psychiatric therapy, mukhang nagkaroon ng trauma ang anak ko." Mahinang nasabi ko.

"May nakausap na ako na pwedeng tumulong kay Riu, Lars. Desisyon mo nalang ang inaantay ko." He said.

"He was panicking in just a noise, kanina, 'nung natulog s'ya sa sofa. I accidentally dropped my phone tapos nagulat ako 'nung bigla s'yang sumigaw at umiyak. He called me and Caspian and asked for help kaya nilapitan ko kaagad at pinatulog." I said.

"This is my fault," he groaned, his wrinkles showing. "K-Kung sana hindi ko hinayaang umalis kami nang walang mga bodyguard, edi sana..."

"Tapos na," I murmured. "Even if we blame ourselves, we can't bring it back." I said.

Nakita ko ang lungkot sa mukha ng Daddy, mabilis s'yang lumapit sa akin at inabot ang kamay ko bago pinisil at tumungo.

"S-Still, I'm so sorry, Lars." He apologized genuinely. "K-Kasalanan ko, simula palang nung una."

"D-Dad," I said softly. "Don't cry," Nalukot ang puso ko nang makita ang mga luha n'ya.

"I lied," He murmured. "I'm so sorry, anak..."

Hindi muna ako umimik, I let him cry softly as hr held my hand. Marahan ko naman s'yang niyakap at pinaupo sa upuan katapat ng kwarto sa ospital.

"Bakit...Bakit may mga bodyguard ni Caspian sa mansyon mo?" I asked him.

He froze, nag-iwas ng tingin at mukhang walang balak akong sagutin pero hinanap ko ang mata n'ya at nagsalita.

"N-No lies, please." I whispered. "Please, Dad... Stop lying to me."

Tumitig s'ya sa akin at nakitang nanlambot ang mga mata sa awa sa itsura ko. He sighed, hinawakan n'ya ang kamay ko at pinisil bagp humugot ng hininga.

"He was helping me, Lars." He confessed.

"F-For?"

"Keeping you and Sirius safe," He murmured.

"Safe from what?" I asked.

"Cheska..." He said.

I gasped, napailing ako at nagtanong.

"He contacted you?" I asked.

"Yes," He nodded. "When he found you, nakipag-usap s'ya sa akin, I realized I coudn't hide you anymore kaya hinayaan ko na."

"You're hiding me?" Kumunot ang noo ko.

"Yes," Nag-iwas s'ya ng tingin. "I was so scared, Lars, when you were comatose, natatakot akong baka kapag nagkita kayong ulit ay mapahamak ka. I am scared that if he found you, pag-iinitan ka ni Cheska at ng pamilya n'ya."

"Why..." Lumiit ang boses ko. "Hinanap n'ya ako?"

"Yes," Tumango s'ya. "Inilipat ko sa Maynila ang ospital kung nasaan ka nagpapahinga habang walang malay para hindi n'ya malaman. I hid you and Sirius, iniba ko ang pangalan n'ya at ang pamilya n'ya para sa kaligtasan..."

"Bakit?"

"Naisip ko... Everything started because of me, 'nung sa atraso ng pamilya ni Cheska sa atin, sa kompanya kung saan ako nag-invest pero lalo na nung si Caspian. Cheska doesn't really care that much in my case but when Caspian got involved, when she found out you're getting married with him, nagawa n'ya 'yun." He sighed. "Naisip ko...kung hindi ka mahahanap ni Caspian ay hindi ka mapapahamak."