I'm sorry

Κεφάλαιο 24

"Και δηλαδή, τώρα είστε απλά φίλοι;" με ρώτησε η Αλέξα κοιτάζοντας με σαν να είδε εξωγήινο.

"Έτσι υποθέτω" της απάντησα και από το ύφος της κατάλαβα, ότι δεν ήταν ικανοποιημένη από την απάντηση μου.

Με κοίταξε απογοητευμένη και έφαγε άλλη μια μπουκιά από το κρουασάν, που κρατούσε πριν μου απαντήσει.

"Ρε Εύα. Έπρεπε να είσαι τόσο απότομη απέναντι του; Γιατί δεν τον άφησες να μιλήσει; Είμαι σίγουρη ότι νιώθει κάτι για σένα, αλλά δεν του άφησες περιθώρια να σου το εξομολογηθεί" φώναξε αγανακτισμένη και αγνόησα τον κόσμο που έστρεψε την προσοχή του σε εμάς, πριν ξαναγυρίσει το βλέμμα του σε ότι έκανε, ξαφνιασμένος από την ξαφνική έκφραση συναισθημάτων της Αλέξας.

Είχαμε πάει στο κέντρο με την Αλέξα για να δει καλύτερα την πόλη. Όσο καιρό είναι εδώ πέρα, προσπαθώ να περάσω όσο περισσότερο χρόνο μπορώ μαζί της και να της δείξω όσα περισσότερα πράγματα και αξιοθέατα υπάρχουν εδώ. Δεν θέλω να φύγει και να νιώθω, ότι δεν έχει δει τίποτα. Ξέρω ότι ήρθε κυρίως για να με δει, αλλά θέλω να περάσουμε ποιοτικά τον χρόνο μας. Κάναμε βόλτες στο κέντρο, ενώ είχαμε πάρει η καθεμία κάτι, για να φάμε και της έλεγα τι έγινε εχθές με τον Χριστόφορο, όσο ήμασταν στην ρόδα. Το συζητούσαμε από εχθές το βράδυ, αλλά είναι δύσκολο να συνειδητοποιήσει ό,τι έγινε. Ή μάλλον ότι έκανα.

"Και δηλαδή τι ήθελες να κάνω; Να περιμένω να μιλήσει εκείνος; Αφού είπα ότι θέλω να του μιλήσω πρώτη. Και εκείνος φαινόταν ότι δεν ήξερε τι να πει" εναντιώθηκα.

"Ναι γιατί δεν ήξερε πως να ξεκινήσει. Έπρεπε να του δώσεις λίγο χρόνο".

"Ναι, αλλά γιατί δεν μου μιλούσε καθόλου όλη την μέρα; Ακόμα και αν νιώθει κάτι, έπρεπε εγώ να του μιλήσω για να μου εκδηλώσει τα συναισθήματα του;"

"Δεν λέω ότι έχεις άδικο σε αυτό. Αλλά μπορεί να ένιωθε άβολα και να μην ήξερε πως να το διαχειριστεί".

Δεν ξέρω γιατί, αλλά το γεγονός ότι υπερασπίζεται τον Χριστόφορο, αρχίζει να με εκνευρίζει.

"Και για πόσο θα έπρεπε να περιμένω μέχρι να μιλήσει; Και αν όντως δεν νιώθει κατι; Αν του εκδήλωνα τα συναισθήματα μου και αυτός με απέρριπτε; Αυτό φοβόμουν από την αρχή. Μου λείπει τόσο πολύ η παλιά του συμπεριφορά. Και προκειμένου να ξαναγίνουμε όπως παλιά, θα θυσίαζα μέχρι και τα συναισθήματα μου για εκείνον. Γιατί πληγώνομαι περισσότερο από την σκέψη, ότι θα μου φέρεται ψυχρά, πάρα από το γεγονός ότι δε ανταποκρίνεται όπως επιθυμώ στα συναισθήματα μου" της εξομολογήθηκα.