Vuslat🥀

Ep.131 "Bir ay değil de, ömrüm geçti sanki"

Yavuz'dan

Bahar'ın belimdeki kolunu severek yatıyordum hala. Yüzümdeki gülümsemeye engel olamıyordum. Öyle mutluyum, öyle huzurluyum ki, ömrümün sonuna kadar bu anda kalabilirim. Bahar kıpırdanınca gülüp eğdim başımı. Bahar da belimdeki kolunu göğsüme getirip sevdi usul usul. Kocaman gülüp saçlarına bir öpücük kondurdum. Bir aydır hareketsiz yatan, makineler olmadan nefes bile alamayan karım; şimdi kollarımda, göğsümü severek yatıyordu. Derin bir nefes alıp daha sıkı sardım Bahar'ı.

"Canım, ağrın sızın var mı?"

"I ı."

"Nasıl hissediyorsun peki? Yani yorgunluğun dışında."

"Biraz tuhaf. Yani bir aydır neler oldu merak ediyorum mesela. Ben yokken neler oldu, neler değişti merak ediyorum."

Yanağımı başına yaslayıp iç çektim.

"Sen yokken, yani uyuyorken, dünya cehennemdi benim için. Ne yaşadığımı bildim, ne nefes aldığımı. Bütün renkler silindi, mevsim kış oldu, hayatımın en berbat bir ayını geçirdim. Seninle birlikte ben de arafta sıkışıp kaldım. Hayat durdu sanki. Günler geçmedi, zaman akmadı. Sadece evlatlarıma tutundum. Oğullarıma ve mercimek'e. Sen yokken her şey çok kötüydü Bahar, çok zordu. Kendimi hiç olmadığım kadar yalnız ve çaresiz hissettim. Sen yokken gücüm tükendi. Ama şimdi, bütün dünyadaki kötülükleri tek başıma bitirebilirmişim gibi güçlü hissediyorum kendimi. Sen varsan varım ben de Bahar. Sen gözlerini açtın ya, artık her şey çok güzel olacak."

Bahar burnunu çekince başımı eğip baktım. Elimi çenesine getirip yukarı kaldırdım başını. Sicim gibi akmıştı gözyaşları. Benim de gözlerim doldu.

"Bahar, özür dilerim. Ağlama n'olur. Ağla diye anlatmadım bunları. Sensiz ruh gibi yaşadım bir ay. Yokluğun çok yaktı canımı. Sen uyuyorken sadece ben değil, hepimiz üzgündük. Senin güzel haberinle de hepimiz sevindik."

Bahar hafifçe gülünce sildim gözyaşlarını. Sonra yeni aklıma gelmiş gibi güldüm.

"Sahi, bizimkiler haber bekliyorlardı. Hepsi hastanedeydi de zorla gönderdim. Bahar uyanınca ararım demiştim. Sema ve Kopuk buradalar ama hala."

Bahar birden kocaman gülümsedi.

"Sahi, onlar da yeni çiftimiz olmuşlardı di mi? Her şey yolundadır umarım."

Gülerek kafa salladım.

"Yolunda yolunda. Bizim Kopuk bir açıldı pir açıldı."

Bahar gülüp tekrar yerleştirdi başını göğsüme.

"Yavuz, ben çok özlemişim göğsünde yatmayı."

İç çekip yanağımı başına yasladım tekrar.

"Ya ben. Öyle özledim ki. Sesini duymayı, gözlerine bakmayı, gülüşünde kaybolmayı, göğsüne yatmayı, göğsüme yatmanı, sana dair her şeyi deli gibi özledim Bahar. Hem yanımda, hem uzağımda olman öyle zordu ki. Ama şimdi yine kollarımdasın."

Bahar iç çekip sevdi göğsümü. Ben de gözlerimi kapatıp bu anın tadını çıkardım.

"Kendini biraz iyi hissediyorsan, bizimkilere haber vereyim mi gelsinler? Onlar da merak ediyorlardı. Ama halin yoksa arar haber veririm sadece. Daha sonra gelirler görmeye."

"Yoo, iyiyim. Ben de çok isterim onları görmeyi."

"O zaman önce gidip doktora haber vereyim. Karıma kavuşmanın heyecanıyla yattım kaldım burda. Doktor bir muayene etsin, sonra bizimkilere de haber veririm."