Vuslat🥀

Ep.180 "Veda💕Sen benim her şeyimsin | Part1

Bir hafta sonra

Bahar'dan

"Sevgilim, hayatım, bir tanem, hadi uyan karıcım."

Gözlerimi açmadan, kulağıma dolan seslerle gülümsedim. Yavuz da nefes vererek gülüp devam etti.

"Hadi aç artık şu badem gözlerini. Aç da, günüm aydınlansın."

Gülüşüm büyüdü iyice. Yattığım yerde sırtüstü yatıp kollarımı açtım iki yanıma. Yavuz'un yeni uzamaya başlamış sakalları boynumu gıdıklayınca, kıkırdayıp kollarımı boynuna doladım. Yavuz derin bir nefes alıp bir öpücük kondurdu. Gözlerimi açıp saçlarını sevdim. Yavuz da başını boynumdan kaldırıp yüzüme baktı. Anında büyüdü gülüşü.

"Günaydın prenses."

Gülerek yüzünü sevdim.

"Günaydın sevgilim. Bu ne güzel uyandırılmak böyle. Hayırdır?"

Yavuz yalandan bozulmuş gibi dudak büktü.

"Aşkolsun, ben hep seni böyle uyandırmıyor muyum?"

"Ya öyle de, ne bileyim, bu sabah değişik bir haller var sanki sende."

Yavuz muzipçe gülüp konuştu.

"Gözünüzden de hiçbir şey kaçmıyor doktor hanım."

Heyecanla gülümseyip kocaman açtım gözlerini.

"Yaaa, ne oldu? Ne yapacaksın? Ne yapacağız?"

Ben merakla bakarken Yavuz doğrulup oturdu yatağa. Ben de hemen oturup hevesle devam ettim.

"Ya Yavuz söylesene."

Yavuz dönüp baktı bana. Ardından elimden tutup kalktı ayağa. Beni de kaldırıp sabahlığımı uzattı. Başımı 'ne' der gibi sallayınca, Yavuz gülerek tekrar uzattı sabahlığımı. Ben de alıp giydim hemen. Yavuz da tekrar tuttu elimi. Yürüyüp çıktı odadan. Beni de peşinden götürüyordu. Dış kapıya doğru gidince başımı çocukların odasına doğru çevirdim.

"Yavuz nereye gidiyoruz? Çocuklar uyuyor."

"Biraz sabret Bahar."

Yavuz dış kapıyı açıp çıktı. Ben de peşinden gidiyordum. Dışarı çıkmış yürürken, ben hala söyleniyordum.

"Yavuz çocuklar evde kaldı, nereye gidiyoruz? Yavuz sana diyo..."

Gördüğüm şeyle susup, durdum olduğum yerde. Yavuz da gülerek bana döndü. Gözlerimi açmış, dudaklarım aralanmış şaşkınca bakıyordum.

"Yavuz."

"Canım."

Şaşkınca döndüm Yavuz'a.

"Nasıl yani?"

Yavuz gülerek başını iki yana salladı.

"Basbayağı."

Tekrar çevirdim başımı. Şaşkınca güldüm. Karşımda şipşirin bir karavan duruyordu. Hep hayal ettiğim gibi. Ben hala şaşkınca karavana bakarken, Yavuz yanıma gelip kolunu belime doladı.

"Beğendin mi?"

"Beğendim mi? Bayıldım. Çok güzel, çok. Bizim mi şimdi bu?"

"Yani, tam olarak değil. Kiraladım sadece."

"Kiraladın mı?"

"Evet. Daha önce söz verdiğim karavan tatiline çıkıyoruz hayatım."

Yavuz'a dönüp kocaman gülümsedim.