ორივე ბოლო ხმაზე ვუყვიროდით ერთმანეთს, სანამ ჩვენი ყვირილი ბავშვის ტირილზე არ შევწყვიტეთ!
ორივემ გაკვირვებულებმა შევხედეთ ერთმანეთს და ვერ მივხვდით რატომ გვესმოდა ხმა ასე აშკარად!
მანამ კარის გამოღებისას, წინ ჩვილი არ დაგვხვდა .
ბავშვთან ერთად წერილ...
"შენი ბრალიაა რომ ბავშვი გაგვეპარაა!"ისეთი სწრაფად მივდიოდით ,მაგრამ მაინც შეძლო სიტყვის ჩააკვეხება,რაზეც უეცრად მთლიანად ცეცხლი წამეკიდა სხეულზე,ისე გავბრაზდი! "უკაცრა-ვად?"ძლივს მძიმე სუნთქვით მივუბრუნდი და ცოტახანს გავჩერდი. "ეს ჩემი კი არა შენი ბრალია! შენ დამიწყე ჩხუბი მის წინაშე,არაკაცო!" ბოლო სიტყვა ვიყვირე და სულ არ მაინტერესებდა ამ წამ,რომ ცეცხლს ვეთამაშებოდი! პირდაპირ მისკენ წავედი. "ახლავე ჩემი შვილი დამიბრუნე,თორემ მოგკლავ!"მკერდზე ხელი დავარტყი უკვე თითქმის ტირილით ,რაზეც იგივე უემოციო სახით მიყურებდა,გეფიცებით უცბად პანიკაში ჩავარდი! "ჩემი სინდი დამიბრუნე,დამიბრუნე ჩემი შვილი!"კიდევ რამდენჯერმე დავარტყი,მანამ ხელი არ დამიჭირა. "ჩხუბს სჯობს ბავშვი მოვძებნოთ,არ მინდა ყურადღება რაღაც უაზრო კინკლაობაზე გადავიტანო შენთან,ახლა კი დაწყნარდი,ზედმეტი მოგდის უკვე."
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
განრისხებულმა მითხრა და თავიდან მომიშორა,შემდეგ კი სწრაფი ნაბიჯით წინ წავიდა. "იდიოტი"ჩავილაპარაკე და ცრემლი მოვიწმინდე,შემდეგ კი როგორი სწრაფათაც შემეძლო წინ გავიჭერი ,თან ყველას ვეკითხებოდი სინდიზე! თეჰიონი აღარც დამინახავს ,არ ვიცი სად ჯანდაბაშია,მაგრამ ფაქტია უკვე ერთი საათი გავიდა რაც სინდი დავკარგეთ,დროა პოლიციას დავურეკო!
ნომერი ხელის კანკალით ავკრიფე და ტელეფონი ყურზე მივიდე,უკვე ზარი გადიოდა და შემდეგ ერთი გამარჯობაც გავიგე და უეცრად ტელეფონი გამომგლიჯა ვიღაცამ,რაზეც ძაალიან შევხტი და პირდაპირ მისკენ მივტრიალდი! რა თქმა უნდა ეს თეჰიონი იყო. "ვისთან რეკავ? რა პოლიცია?! ჩემს ბიჭებს დავურეკე უკვე,მათ რატომ უნდა გადავაბარო ასეთი მნიშვნელოვანი საქმე" მითხრა აგდებული და გააღიზიანებული ტონით,რაზეც უბრალოდ უკმაყოფილო სახით ვუყურებდი. "დარწმუნებული ვარ,დარწმუნებული ვარ რომ ეს შენს საქმეს უკავშირდება! შენი ბრალია რომ ბავშვი დაიკარგა! იქნებ მოიტაცეს კიდეც ან ..."უეცრად ხელებში ჩავდე თავი და ტირილი ამიტყდა,რადგან ფაქტი იყო ვერსად ვერ ვპოულობდით და მთელ შენობაში არსად არ იყო,ის შენობიდან არ გავიდოდა,ვიღაცამ წაიყვანა! ამაზე კი თეჰიონის ყვირილი გავიგე. "შენ ხო არ გაგიჟდი გოგო?!" იმხელა ხმაზე მიყვირა უეცრად შევხტი! "ამას ვინ გაბედავდა?!"
