​ေဖ​ေဖာ္​၀ါရီ...သို႔တမ္​းခ်င္း[completed]

တမ္​းခ်င္​း-၂

အပိုင္​း၂...

၂၀၁၈..​ေဖဖ၀ါရီလ၅ရက္​...

"အ​ေမ..သြားနားလိုက္​​ေတာ့ ... ကြၽန္​​ေတာ္​ဘဲ သိမ္​းစရာ႐ွိတာသိမ္​းလိုက္​​ေတာ့မယ္​ "

ရက္​လည္​ဆြမ္​းကပ္​ၿပီး က်န္​ခဲ့သည္​့ဘာယီယမ်ားကို ​​ပန္​းနာအခံ႐ွိ​ေသာ မိခင္​​ကို​ေပးမလုပ္​ခ်င္​...။ ရြာမွ​ေဆြမ်ိဳးနီးစပ္​မ်ားလည္​းျပန္​သြားၾကၿပီမို႔ ​ေဆး​ေရး​ေၾကာ​ေရးသန့္​႔႐ွင္​း​ေရခန္​းက ထင္​သ​ေလာက္​ ခရီးမ​ေပါက္​ ...။

"​ေမ့ကုိ သားငယ္​အခန္​း​ေသာ့​ေလး​ေပးဦး..."

"ဒကာမႀကီး...သိပ္​လည္​းမစြဲမထားပါနဲ႔ကြယ္​ သြား​ေလသူလည္​း စိတ္​​ေျဖာင္​့​ေျဖာင္​့သံသရာခရီးႏွင္​ပါ​ေစလား...ကဲကဲ ဒီလိုဆိုမျဖစ​္​​ေ​ခ်ဘူး...
မယ္​တင္​ ... "

"ဘုရား?.."

"ည​ေန ဦးဇင္​း​ေက်ာင္​းသာတစ္​ခါတည္​းလိုက္​ခဲ့..."

"တင္​ပါ့..."

ထိုသို႔မိခင္​ထံမွ နာခံ​ေၾကာင္​းတုန္​႔ျပန္​​ေလ်ွာက္​သံၾကားမွ ႏိႈင္​းမန္​စိတ္​သက္​သာရာတစ္​ခုရသြားသည္​ ... ။ မနာခံခ်င္​လို႔လည္​းမျဖစ္​ ...ဘဘုန္​းဦး၀ံသဗာလသည္​ မိခင္​ျဖစ္​သူ ငယ္​ငယ္​တည္​းက ဖိန္​႔ဖိန္​႔တုန္​​ေၾကာက္​ရ​ေသာ ဦး​ေလးအရင္​း​ေပမို႔... တင္​ပါ့ဘုရားမ်ွလြဲ ဘာတုန္​႔ျပန္​ႏိုင္​မည္​နည္း ....။

'​ေတာင္​!.."

အပ္​က်သံပင္​မၾကား​ေအာင္​ တိတ္​ဆိတ္​​ေန​ေသာ ပ်ဥ္​​ေထာင္​အိမ္​ငယ္​​ေလးထဲ ... ဖုန္​းတစ္​လံုးမွ စာတို၀င္​အခ်က္​​ေပးသံငယ္​​ေလးကပင္​ နားစည္​းကို ႐ိုက္​ဟည္​းသြားသလို ႏႈိင္​းမန္​ကိုယ္​​ေလးတစ္​ခ်က္​တြန္​႔သြားသည္​...။
ၿပီး​ေနာက္​ လင္​းလက္​က်န္​​ေနဆဲျဖစ္​​ေသာ ဖုန္​းမ်က္​ႏ​ွာျပင္​​ကိုတစ္​ခ်က္​ျကည့္​ရင္​း မ်က္​ရည္​တစ္​​ေပါက္​ပါးျပင္​​ေပၚသို႔လွိမ္​းဆင္​းလာသည္​ .... ။
"မင္​းအသက္​တြက္​ငါမင္​းကို​ေတာင္​းပန္​ပါတယ္​႐ိႈင္​း...ဒါ​ေပမယ္​့ ငါ့ကိုမင္​းခြင္​့မလႊတ္​ပါနဲ႔... ၿပီး​ေတာ့ငါ့ကိုလည္​းအျပစ္​မတင္​ပါနဲ႔ ... တင္​ခ်င္​းတင္​ မင္​းတို႔ႏွစ္​​ေယာက္​ရဲ႕ယုတၱိမတန္​တဲ့အ​ေပါစားအခ်စ္​​ေတြကိုဘဲ အျပစ္​တင္​...ၾကားလား ​ေဟ့​ေကာင္​...ၾကားလား..!!! အလကား အ​ေျခာက္​​ေကာင္​​ေတြ ...မင္​းတို႔ကို အဲ့တာဒဏ္​ခတ္​တာကြ ...ဒဏ္​ခတ္​တာ... "