Twelve

1.1K 23 6
                                    

Hannah's POV

          Its been three weeks simula ng mabaliw si Sandra. Nagagalit ba naman ng hindi ko alam ang dahilan. Kapag tatanungin ko laging sagot 'Damn it'. Ang tino niya no?

 

        I'm here at the university's locker. It's Friday today. Katatapos ko lang magpalit ng PE uniform dahil kailangan kong magtraining para sa darating na Sports Fest. Ako kasi ang panlaban sa Archery ng school.

       "Look who's here, the mighty slut." napatigil ako sa paglalakad ng hinarangan nila ang daan ko.

      Kung iniisip niyo na ang mga baliw na cheerleaders ang humarang sakin, hindi kayo nagkakamali. This time, kasama nila si Nicole. Remember her?

       Aalis na sana ako ng hawakan ni Nicole ang wrist ko.

      "How dare you?! Kinakausap pa kita." sigaw nito. Tinaasan ko naman siya ng kilay.

     "Kinakausap mo pala ako, akala ko you're reffering to yourself." sabi ko with my sarcastic smile.

      Ginigigil nila ako ha. Hindi porke't hindi ko sila pinapatulan ay magiging kawawa na ako.

        "Anong sabi mo?!" sigaw niya at akmang sasampalin ako ng nahawakan ko ang kamay niya. Huh.

       "Layuan mo ko, pwede ba? I don't want to be involve with your immaturity." sabi ko at nilayasan sila.

     

       Paglabas ko naman ay dumiretso na ako sa field. Hayssst.

-----------------

        Tapos na lahat ng classes ko ngayong araw. Hayssst, makakapagpahinga rin. Lumabas na ako sa main gate at hinihintay si kuyang driver.

       Muntik na akong matumba ng may bumangga sa balikat ko. And again, the cheerleaders.

     "Oops, sorry not sorry. Pahara-hara ka kasi. You should know where you belong. Slut." the captain said. I just rolled my eyes at her.

      Hindi ba talaga ako lulubayan ng mga baliw na to? Bakit ba ang lalapit ko sa mga baliw? Ugh.

      "Tatalikuran mo na naman ako!" sigaw niya at nakita ko na sasampalin niya ko pero huli na para makaiwas kaya pumikit na lang ako ng mariin.

     Nagtaka ako ng hanggang ngayon ay wala pa rin palad na lumalapat sa pisngi ko.

    "What do you think you're doing?" a cold voice said.

     I open my eyes and saw Sandra looking directly at the captains eyes with so much coldness. Hawak rin niya ang wrist nito na siya palang pumigil para hindi ito lumapat sakin.

      "I-I just-"

     "You should stay away from my wife, woman." Sandra said with a deep voice and binitawan na ang kamay nito.

      She hold my hand softly and lead me to her car na nasa harapan namin. Seriously? Bakit di ko napansin ang pagdating niya?

     She started driving away from the school.

     "You didn't told me na those girls are still pestering you after your fight?" she said.

     "Bakit ko naman sasabihin sayo? Kaya ko silang i-handle ng ako lang, hindi na ako bata." I said. Totoo naman kasi.

    "If I don't fetch you today, she could've been slapped you really hard." she said habang nakatingin pa rin sa daan.

    "Bakit nga pala ikaw ang sumundo sakin?" tanong ko sa kanya.

ArrangedWhere stories live. Discover now