Hannah's POV
I woke up nang maramdaman kong basa ang pisngi ko. Did I cry on my sleep?
I suddenly remember what happened. Napaupo ako at tatayo na sana when I feel na may kamay na nakayakap sa bewang ko.
Tiningnan ko ang may-ari ng kamay and she's sleeping peacefully. Wait-she's here? She's alive?!
Nanaginip ba ako na nabaril siya? Panaginip lang ba lahat? Or nagiimagine lang ako na buhay siya?
Pinagmasdan ko ang buong mukha niya. She felt so real. Inalis ko ang ilang hibla ng buhok na nasa mukha niya and caress her face. She's real. Totoo siya! Nanaginip lang ako kanina. She's alive.
Gosh, I don't know what to do if mawala siya sakin. Siguro ay binabalaan lang ako ng langit na ingatan ko siya. Don't worry, aalagaan ko siya at doble ingat ang gagawin ko. I can't lose her.
I hugged her tight and kissed her lips. She moved but hindi naman siya nagmulat ng mata.
"Ang aga pa, Jade. Sleep." she said with a husky voice. As usual, she hates hugs and kisses kapag umaga. I miss her.
I buried my face to her neck. Gosh.
"Are you crying? Did you have a nightmare or something?" she asked.
"No, I'm fine. Its just that I miss you." I said and plant a kiss on her neck.
"Damn, Jade, stop it. Ang aga aga ha. Magkasama tayo kahapon sa amusement park, how can you miss me?" she said.
I smiled and kissed her neck again.
"Damn, stop it!" she whined.
Namiss ko pagsusungit niya. I kissed her one last time and bumangon na. It's time to be a good wife.
Naligo muna ako saka pumunta sa kitchen. I cooked her favorite Sinigang and nagluto rin ako ng bacon and egg. Nang matapos ako ay inihanda ko na sa table and nagtimpla ng coffee niya.
After kong maayos lahat ay umakyat na ako. Gigisingin ko na sana siya nang mapadako ang tingin ko sa closet niya.
Pumasok ako dito at tiningnan ko ang mga laman. Halos magkasing dami na ang shorts and jeans. Syempre siya ang bumibili ng shorts at ako ang pumipili ng jeans. I hold one jeans in my hand but ibinalik ko ito and get a brown classy shorts. I don't know why.
Dumako naman ako sa mga damit niya. Dahil malamig ang panahon ngayon, I get a white sweater.
Ipinatong ko ito sa dulo ng kama at pumunta ako sa isa pang cabinet. I opened it and get a white wedge shoes.
After that ay lumapit na ako sa kanya. Ang likot talaga matulog. Lumapit ako ang kissed her lips. As usual, ginigising ko siya with my kisses.
"Wake up, hon." I said and nagkamot lang siya ng ulo.
"Sandra, c'mon." I said and kiss her again.
"Jade, stop." she whined.
"Malalate ka sa work mo." I reasoned.
Napakahirap talaga niya gisingin. She's not a morning person, mas alive siya siya kapag tanghali or gabi. Malimit ganun.
Hindi siya sumagot. Gosh.
