Pinabayaan ko siyang nagbasa sa balcony habang ako nagluluto sa kusina ng makakain niya at nagtatype ng script sa laptop niya
Nagkaruon na kasi ako ng idea
Isang oras matapos kong magluto at makakalahati ko na yung script. Ilang minuto pa ay natapos ko ng magluto kaya naghanda ako ng mga pagkain sa lamesa bago pumunta sa balcony at tawagin siya pagkadating ko sa balcony ay mahimbing nanaman ang tulog niya.
Tumalikod ako at naglakad paalis. Tinakpan ko ang mga nasa lamesa at itinuloy ang pagtatype sa laptop
Bubuhayin ko si romeo at juliet.. Bibigyan natin sila nh happy ending
"wake up" napalingon ako sa nagsalita. Umupo ako at uminat
"kumain kana?" tanong ko ay inayos ang sarili
"you have to eat, may meeting pa ako mayaya" tumayo ako mula sa upuan at tumingin sakanya
"ako nalang pupunta mamaya" tinignan niya ako at tinaasan ng kilay. Tumango ako at dumiretsyo sa kusina. Napailing ako dahil sa oras na nakita ko
2:24 nanaman. Ang bilis ng oras talaga
Kumain ako at itinuloy ang script na ginagawa kanina pa
Matapos kong kumain ay hinugasan ko na lahat ng pinagkainan at pinaglutuan
"tapos na ako sa script" Sinave ko ang romeo and juliet script at pinatay ang laptop niya
Oo baka sinaksak ko hayyy
"xymo--" napa pamewang ako at napasandal sa gilid ng pintuan. Nilagay ko sa lamesa yung laptop at naglakad ng dahan dahan paalis.
Maghintay pa ako ng isang oras duon bago naisipang umalis.
Kinuha ko ang bag at nagsuot ng sapatos tsaka na umalis
"where is xymon?" tanong ni jordan
"resting, pagod na pagod siya" pinigilan ko si jordan sa paglakad pero napatingin ako sa isang lalakeng humawak sa kamay ko
"excuse me?" tanong ko sa isang guard habang nakataas ang kilay
"it's fine" binitawan ako nung lalake kay binitawan ko si jordan
"siya dapat ang nandito hindi ikaw"
"ilang beses siyang nakakatulog kanina, pagod nanpagod siya jordan" binuksan niya ang pintuan kaya pumasok ako at umayos ng isara niya yun
"his lonely, not tired" tinignan ko si jordan habanag naka kunot nuo
"kilalang kilala mo siya"
"Nakilala ko dati nung bata si xymon, mahirap lang kami kaya minsan lang kami magkita. When her mother died, i was there. Patay na yung mama niya pero siya sinisisi parin yung sarili kasi daw bat bata pala siya, nakapaghanap sana siya ng gamot sa mama niya. 13 years old na ako ng magkaruon ng sakit si mama, then xymon came out at tinulong niya si mama, pinagamot niya si mama sa america taht save her life. Kahit na sobrang tagal na at sobrang layo, eh naalala niya padin ako. Umuwi siya galing sa ibang bansan, he meet carla, 3rd year highschool kami nun. Tinulungan ko siyang manligaw kasi sobrang hirap na hirap siya, tumagal sila ng limang taon"
"so that means netong taon lang sila naghiwalay?"
"yes, because of an accident, nawalan ng alaala si carla. Pinalayo sakanya si carla ng pamilya niya dahil sa nangyari. He was so lucky unlucky man, upside down lahat ng nangyayari sakanya, pinapabayaan ko nalang siya sa gustong niya gawin kasi yun naman nakakapag pagaan ng pakiramdam niya kaya ako nag aayos ng kalat niya" tumango ako at tumingin sa labas ng kotse
