Tarihin tozlu sayfaları arasında can bulan ünlü yazar, şair, sanatçı ve siyasetçilerin yıllar sonra bile duygusu eksilmemiş satırlarını sizin kalplerinize taşıyoruz.
Özlemin, sabrın, aşkın ve sevginin en büyük göstergesi olan bu mektupları sandıkla...
Abidin Dino 1943'te, dil bilimci, yazar ve çevirmen Güzin Diken ile evlendi ve Dino'nun ölümüne kadar asla ayrılmadılar. 50 Yıl boyunca birbirlerini kırmayarak, aşklarından bir tutam eksiltmeyerek yaşadılar.
Güzin Dino ölmeden kısa bir süre önce verdiği röportajda; "Çok mutlu olduk biz, çok mutlu yaşadık." diyor.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Montpellier / 3 Şubat 1967
"Sevgilim,
Penceremden, otelinden çıkıp koskoca valizini taşımanı seyrettim. Çabuk dön! Sevmenin de iniş çıkışları var.
Hasta bakıcı bugün hastalık tabelama bu duygumun derecesini çizdiyse, doktor korkacaktır. Sabah komşu binada göğsüme baktılar. İyiyim. Babacan bir doktor yeşil ışık yaktı ameliyata, yine de analizlerin sonucunu beklemeliymişiz. Kaç gün? Bilmiyorum. Saat 2'de Londra ile konuştum, Monica evde idi. Octavio gidememiş, filmle ilgili kişilerin seyahatte olduğunu tellemişler. Kızmış, Londra'ya dönmüş. Monica'ya, Octavio'nun borcunu unutmamasını hatırlattım. Haber gelmezse, yazar ya da telefon ederim.
Ne iğne, ne hap, ilaçların ilacı sensin. Sanırım en önemlisi, damla damla sevgili gözlerin... İyileşeceksem onlar iyileştirecek. Abidin tam zarfı kapatacaktım, Mme. Dessanis midir, Dessismidir, adını belleyemedim, ressam Akademi müdürünün karısı geldi. Çok hoş bir bayan. Gitmiş olmana üzüldü, yarın kocası gelecek. Birkaç gün için gidecekler, gelecek hafta sonunda dönecekler. Ben de biraz sonra gazete alacağım. Tam bunları yazarken, iğne, termometre, kahvaltı geldi, paldır küldür maça hazırlıyorlar, işin ucunda senin olman, hepsinden etkili. Piyes iyi gidiyor."
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
28 MART 1967
Sevgilim,
Paskalya araya girince üç gündür senden mektup gelmedi, büsbütün göreceğim geldi. Ben bu sabah daha iyi uyandım, akıtmaca iğne bile pek rahatsız etmedi, şimdi de fena değilim, neden, belli değil.
Bugün hava kapalı, o da keyfimi arttırdı, biliyorsun güneşe bile fazla saygım yok şu sırada. Abdelmalek'ten mektup vardı bu sabah. Hıfzılardan, bir de Joyce'tan. Hıfzılar seni beklediklerini yazıyorlar vs. Gazete filan yoktu. Mme. Laporte'a telefon ettim, cumaya yemeğe götürecekti evine (sonradan farkına vardım ki cuma izin günüm değil, pazara çevireceğim işi). Senin biraz olsun dinlenmene çok çok çok seviniyorum. Bin bir kere öperim. Harm as halkına selâmlar. Seninle bir arada, bir çatı altında olmak gözümde, alnımda, elimde, omzumda tütüyor.
