GÜVEN MESELESİ

1.4K 144 12
                                    

Multimedia : (Natt Wolf)  Emre Pars

GÜVEN MESELESİ

Gülümsememden cesaret alıp bir adım yaklaştı ve tatlı sesiyle, "Selam ben  Emre. Yakında bir barda şarkı söylüyorum. Güzel bir  ses duyunca dayanamam da kusura bakma rahatsız etmiyorum umarım, "  deyip elini uzattı.  Elini tedirgince sıkıp kendi kendime mırıldandım.

"Ailemden başka kimse beni dinlememişti ve Batu dışında, " Batu ismini söylerken bile sesim çatlamıştı.

"Batu sevgilin galiba  böyle hüzünle anlattığına göre, "deyip dudaklarına zoraki bir gülümseme yerleştirdi. Sonra da bu söylediğine pişman oldu. Bunu değişen yüz hatlarından anladım. Yani yüzündeki ani duygu değişiminden okudum.

"Ayrılmışız, "dedim kendimi gülmeye zorlayarak  . Şu an bunu yaptığıma inanamıyorum ben hiç tanımadığım biriyle ilk kez bu kadar rahat konuşabiliyorum.

" Kusura bakma öyle dalga geçer gibi oldu, " kendini açıklama işine hiç girmeseydi daha iyi olurdu.

" Tanışalım mı? "  sevimli bir sırıtmayla sorunca dayanamadım. " Olur, " dedim. Bağımsız 'u' yu uzatarak...

"Kendini anlat mesala adın ne ?"
İşte bu çok iyi yardımcı oluyordu.

"Adım Gizem kendimi anlatmayı sevmem . Daha önce hiç kimseyle de tam anlamıyla tanışmış sayılmam, "dediğimde söylediğime şaşırmıştı.

"Nasıl yani?" diye sordu.

"Yani tanışmayı bilmiyorum, " dedim.

"O zaman sana yardımcı olayım, " deyip yanımda bağdaş kurarak oturdu.

" Örneğin :Ben Emre lise biteli iki yıl oldu. Üniversite sınavını bu yılda kazanamazsam babamların yanına dönmek zorundayım. Şimdilik sadece barda akşamları şarkı söylüyorum. Şarkı söylemek beni rahatlatır işimi seviyorum. Boş zamanlarımda sinamaya giderim.Herkesin başına bela olan aşk bana hiç uğramadı. En iyi arkadaşım Tahsin aşık olunca şarkılar bile anlamlı geliyor diyordu bir ara buna benzer bir şeyler söylemişti sanki... senin aksine yeni insanlar beni geliştirir değiştirir Gizem ne dersin benle arkadaş olmaya çünkü Tahsin geçen yıl üniversiteyi kazanıp gitti ve arkadaşım yok barda da birlikte şarkı söylerdik, " dedi ve derin bir soluk aldı. Tüm bunları tek solukta söylemek yetenek gerektirdi doğrusu. Yarı şaşkın yarı hayran gözlerle dondum kaldım. Çözüldüğünü," Benim de yeni bir arkadaşa ihtiyacım var galiba , "dedim.  Gülümsedi. Ben ve Batu dışında biriyle arkadaş olmak! Değişiyor muydum?

Telefon numaramı aldı. Bazı konularda uyuşuyorduk ve bazı konularda da uyuşmuyorduk. Batu kadar tatlı değildi ama samimiydi . Doğduğumdan beri öğrendiğim en önemli şeylerden biride insanlara güvenmemek gerektiğiydi. Ama Emre güvenilmeyecek birine benzemiyordu. Hani anlarsınız zaten ilk izlenim falan...

  Emre çok sıcaktı.Sözlerinin içtenliği kalbimi ısıtıyordu. Sanki uzun yıllar tanışıyormuşuz gibi konuşması beni rahatlatıyor gergiliğimi vokumluyordu.

Eve gittiğimde saat öğlenden sonra üçtü. Bir film seçip ağladım . (Yalan) duygusalımdır ama bir filme ağlamam ...

Film bitince yeni elbiselerime baktım hepsi de gece dışarı çıktığında giyebileceğin elbiselerdi. Ben de gece dışarıya çıkmadığıma göre . Hepsi birer çöptü.

Pijamalarımda karar kıldım. Yorgun değildim aslında uykum da yoktu ;ama yine de yatağa girdim . Dün gece hiç uyumadığımdan olacak ki kendimi yoğun uyku denizine teslim ettim.

Uyandığımda hava kararmış dolunay yüzünü göstere göstere geceme ışık oluyordu.

Telefonumun bildirim ışığının yanıp söndüğünü fark ettimiğimde hışımla telefonu aldım. Birkaç denemden sonra ekran kilidini açabildim.

Emre' den  :

(Sana ihtiyacım var.)

Ben :

-nasıl?

Emre :

(Adrese  gel görürsün lütfen gel ...)

Ben:

-Tamam adresi ver.

Kısa bir mesajlaşmadan sonra dolabıma yöneldim. Evet bu elbiselerden birini giyecektim. Yeni tanıştığım biriyle gecenin bu vakti buluşmak doğru gelmiyordu ama...

Emre 'nin yanına gidecektim.  Bana ihtiyacı vardı. Kendimi ikna çabalarına girdiğime göre vazgeçecektim. Odamdan başımı uzattığımda

Televizyon izleyen annemi gördüm.  O da beni fark etti ve...

"Çok geç kalma Gizem  en geç 11' de evde ol, "  dedi.Anneme daha hiçbir şey söylememiştim. Ben annemin erdiğini düşünürken aklımdaki soru dilimden döküldü.

" Nereye gidecegimi sormayacak mısın? " diye sorduğumda," Biliyorum, " dedi.

"Nasıl ?"

"Çocuğu çok bekletiyorsun hadi git geç kalma, "  nasıl ya...

Şaşkınlıkla dilim uyuştu. Annem nereden biliyordu ki Emre' yi...

 
Emre'nin söylediği adresi bulmuştum ;ama burası büyük bir bardı. İçeri nasıl girebilirim bilmiyorum . Emre'yi aramayı sonunda akıl edebildim.

-Geldin mi ?

" Evet şeyyy..."

" Geldin" dediğinde sesi çok yakından gelmişti. Döndüğümde hemen arkamda olduğunu fark ettim.

Elimden tuttu ve hiçbir şey söylemeden beni içeriye sürükledi. Ayağımdaki saçma babetler durumu daha da zorlaştırıyordu.

Beni sahneye çıkardığını anladığımda korkuyla koluna yapıştım. Bana sakinleştirici bakışlarından yolladı.

Şarkı mı söyleyecektik? Şuan sahnede olduğuma inanamıyorum . Bu kadar kalabalıkta nasıl şarkı söyleyeceğim. Olmaz! Katiyen hayır!  ASLA

_____________________________

Görünmez Kız ismi artık anlam kazanacak sanki...

Heyecanla yeni bölümleri yazmak için sabırsızlanıyorum. Hepinize sevgiler.

GÖRÜNMEZ KIZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin