GÖRÜNMEZ KIZ

SORU-1

SORU-1

"Olurum."  dediğimde gözlerindeki ışık bir odayı aydınlatabilecek kadardı.

Emre'yle biz sevgiliydik artık . Artık öyle çok düşünmeden yaşayacağım o an ne yapmak istiyorsam onu yapacağım.

Eve geldiğimde her yere gülücükler saçıyordum. Bu salak halimi kimsenin fark etmemesi ne güzel değil mi? Odama gittim ve aynaya bir kez daha baktım. Dağılmış saçlar Emre bütün gece saçlarımla oynayıp

"Saçlarını sakın değiştirme! " demişti.

*****

Aşk insanı gerçekten mutlu birine dönüştürüyordu. Yani başta çok mutlu oluyorsun sonra üzülüyorsun da neyse...  Düşünmek yasak!

Her gün küfrederek uyandığım yatağımdan  bugün sırıtarak uyandım.  Kahvaltı için mutfağa geçerken hala sırıtıyordum.

Annem bana sorar gibi bakıp öksürdüğünde " ııı ben kaçtım. Okula  geç kalacağım. " deyip resmen kaçtım.

Okul bahçesinden adımımı atmıştım ki köpeğin Kıvırcık Enes 'i kovaladığı gördüm. Ben kahkahalarla gülerken biri omzundan sertçe itti. Son anda dengemi sağlayıp düşmekten kendimi kurtardım. İrem' di bu.

"Ne bu neşe?" dudaklarını büke büke konuşması sinir sayıma kat çıktı.

Cevap vermeyecektim . O bile şuan moralimi bozamayacaktı .  Gülümsedim ve sınıfa doğru yürüdüm.

Koridorda bir koşuşturmaca görünce ilgilenmeden sınıfıma girdim.

Der kapının tok sesiyle başladı. Kapının tok sesiyle bitti.

Elif : "Sende  bir iş var " deyip omzuma hafife vurdu. Gözüm omzuma giden eline takılınca ateşe dokunuyormuş gibi çekti.

Acaba ne zaman anlayacak? Biz onunla arkadaş değiliz olmayacağız.

" Anlatacak mısın ?"  dediğinde

'Hayır 'anlamında başımı salladım. Bu kız benim en iyi arkadaşım olmayacaktı.
Dersler hızla ilerler beynimize bir yığın günlük hayatta işimize yaramayacak bilgiler yüklüyorduk.

Öğle arası yine bahçede tek başıma çimlerin üstünde oturup müzik dinledim. Elimdeki telefona öylesine gömülmüştüm.
Mavi ayakkabılar dikkatimi çekti. Başımı kaldırdığımda yine İrem sarışınını gördüm.  Bir rahat yok ya...

"Okulumuzun katılacağı tiyatro yarışmasında seninde bir rolün var.  Provalar için konferans salonunda git!   "

"İstemiyorum" 

Gitmeyip ısrar edeceğini bildiğim için ayağa kalktım. Şimdi boylarımız eşitti bana yukarıdan bakmıyordu. Bir süre ona gözlerimle meydan okuduktan sonra okula doğru ilerledim.
Arkamdan bağırdı.

"Katılacaksın kraliçen böyle istiyor!" dediğinde kahkaha atmamak için kendimi zor tuttum.

Bu kraliçe olayını sizce de abartmıyor mu ?

Tiyatroymuş oyunculuk gibi bir yeteneğim yok benim. Hem okulda o kadar kişi arasından neden benimle uğraşıyor?

Hızlı adımlarla sınıfa gittim. Herkes tiyatrodan konuşuyordu. Ben bahçeden sınıfa girene kadar bir salgın gibi yayılmıştı.

Senaryoyu Emir yazıyormuş başroller tabi ki kraliçe ve kralın olacaktı. Sıkılmıştım bu muhabbetten...

Emre hayatıma girdiğinden beri yaşama sevinci mi ne işte ondan gelmişti . İrem 'e bile gamzelerimi gösterecek kadar gülümsüyordum.

  Batu' yu en son bahçede basketbol oynarken görmüştüm. Takım kaptanıydı. Herkes ona başkan ya da kral diyordu. İrem sayesinde bu unvanları kazanmıştı.  Aferin ona! 

***

Anahtarla kapıyı açarken yabancı kokusu aldım. Salona geçtiğimde ise  hiç tanımadığım benim yaşlarımda bir kız ve annem yaşında bir kadın salonumuzda oturuyordu. Annem beni gösterip "Benim kızım da geldi işte"  dedi.

Benden beklenmeyen bir davranış yaparak"hoşgeldiniz" dedim. Annem ben sormadan anlatmaya başladı. Bunlar komşularımızmış.

  Biz yeni taşınmıştık aslında taşınalı bir ay falan oldu ama sokakta hiç karşılaşmamıştık.

  Kız ifadesiz bir şekilde oturuyordu. Göz göze geldiğimiz anlarda ben gülümsedim ama  onun tepkisi hiç değişmiyordu. Aynı ifadesiz suratla bakıyordu.

"Pınar sıkıldı galiba kızım odana götürmesene hem tanışırsınız da " annemin teklifi üzerine ayağa kalktım ama kızdan hiçbir tepki göremeyince omuzlarımı düşürdüm.

Annesi Pınar'ı dürttü. Kız ayağa kalkıp yanıma gelince odama doğru ilerledim. Odama girdiğimizde oturması için işaret ettiğim yere oturdu. İfadesizdi. Sanırım o da benim gibi yeni tanıştığı biriyle hemen samimi olamıyor. Ev sahibi ben olduğuma göre söze ilk ben başlayacaktım.  Bu durum genelde hiç hoşuma gitmezdi ama bu defa iyi günümdeyim işte.

" Biz tanışacağız değil mi?" deyip gülümsedim.

" Adım Gizem. Bu şehre ilk kez geliyorum." diye başladığımda gözleri üzerimde değil kitaplığımdaydı.

"Kitapları seviyorsun buradaki bütün kitapları okudum. " dediğinde sağlıklı bir iletişimin temellerini atmıştık.

Sonra hiç beklemediğin bir anda beklemediğim bir soru sordu.

___________________________

:-) :-) Evet Pınar ile ilgili düşüncelerinizi bekliyorum. Sizden fikir bekliyorum. Aslında bu hikayeye başladığımda kafamda bir kurgu yoktu. Ama yazdıkça bir kurgu oluşturdum. Sizden fikir istiyorum.