DOLUNAY ||DÜZENLENİYOR||

KESİT

Ayağımın altında ezilen, ağaçlardan kopup yerlere saçılmış olan dalların sesi baykuşların ötüşlerine karışıyordu. Saat epey geç olmuştu ve kaç saat önce yağan yağmurdan dolayı toprak hala ıslak ve kaygandı. Ayağımdaki kalın tabanlı sarı çizmelere yapışan çamur ve dal parçalarıysa onları iyice ağırlaştırmış ve bu durum yürümemi daha da zorlaştırmıştı. Yorgunluktan ölmek üzereydim ama inadım bir kenara yığılıp kalmama engel oluyordu.

Ayağımı yapışkan çamurdan kurtarıp bir adım daha attığımda kuru dalların çıtırtısı ve baykuş sesinin dışında başka bir ses daha duydum. Bir uluma... Bir kurt sesi...

Ormanda kurtların olduğunu dün itibariyle öğrenmiştim zaten o yüzden bu beni şaşırtmadı ama korkuttu. Yine de yoluma devam ettim.

Kurt yeniden uludu. Ses bu kez daha yakından geliyordu.

Korkuyla başımı çevirip sesin nerden geldiğini anlamaya çalıştım ama bu pek mümkün değildi. Fenerin solgun ışığında önümü dahi zor görüyorken sesin kaynağını tespit etmem imkansızdı.

Üzerime bir anda yüklenen ağırlıkla koca bir çığlık attım. Yere serilmem uzun sürmezken, elimden düşen fener bir kaç metre öteye savruldu ve rastgele bir yeri aydınlattı. Büyük, tüylü bir bedenin altında kalmıştım. Bu bir kurttu ve onun dün gördüğümüz kurtlardan biri olma ihtimali çok yüksekti. İçten içe o kurtların Kayın ailesiyle bir bağlantısı olduğuna inanmıştım ama şimdi, böyle bir şey yaşarken bu düşünceye sadık kalamıyordu beynim. Eğer öyle olsaydı bana zarar vermezlerdi, değil mi?

Kurdun pençeleri kollarıma saplanıyordu. Üzerime çullanmış bu çıldırmış yaratığın kocaman, sivri dişleri etimi parçalıyordu. Hırıltısı kulaklarıma işkence ederken tek yapabildiğim başını benden uzaklaştırmaya çalışmak ve çığlık atmaktı.

Kollarımdan akan kanlar zaten ıslak olan giysilerimi yıkarken sadece ağlayıp, bu ormanda kimsenin olmadığını bilmeme rağmen, yardım istemekten fazlasını yapamıyordum. Üzerimdeki koca hayvanın salyaları ve onu durdurmaya çalışırken kopardığım tüyler akan kanıma karışıyor ve derime yapışıyordu.

Ne yapacağım hakkında hiç bir fikrim yoktu. Bu koca hayvan beni öldürecekti ve benim elimden hiç bir şey gelmiyordu. Buradan kurtulamayacaktım. Keşke ormana hiç gelmeseydim. Keşke her şeyi geride bırakacak kadar umursamaz olabilseydim. Keşke o yeni hayata adım atmak için bu geceyi seçseydim.

***

İnstagram - aysenurtekkanat_