A Psychopath's Slave- COMPLETED

Chapter 22

Chapter 22

Chapter 22

(2 years ago)

Dali-dali agad akong nagbihis. I choose to wore a jogging pants and a shirt then a jacket. Malamig pa din sa labas kaya ganito nalang ang suot ko. 

I eyed the whole room. Baka ito na ang huli kong balik dito.

Pumunta na agad ako sa labas at hinanda ang sasakyan. Astrid also bought a car for me. And miraculously, I learned driving in a span of 3 weeks. 

I started the engine when I received Steven’s text. The address was unfamiliar to me so I have to stopped and asked some people walking by.

“Anong gagawin mo diyan, Ineng? Isa iyang abandonang lugar. Sabi sabi pa nga may multo daw diyan. Kaya mag-ingat ka.” Banta sa akin ng isang babaeng huli kong tinanong. Hindi naman ako nagpadala dito. Steven wouldn’t harm me.

Pagkarating ko doon ay muntik ko ng paniwalaang ang sinabi ng babae sa akin. The place looked so creepy. At walang ibang mga kabayahan din dito. Hindi muna ako bumaba sa sasakyan at tinawagan si Steven. Hindi niya sinagot ang tawag ko. Instead I received a message from him.

‘Pumasok ka.’

Nagdadalawang-isip man ay lumabas na ako sa sasakyan. Unti-unti akong lumapit sa doon. I saw an opening. Papasok na sana ako nang makarinig ako ng sigaw. It was a guy’s painful cry. Kinabahan agad ako dito pero pumasok pa din. Baka guni-guni ko lang iyon. 

“Mga demonyo kayo! Papatayin ko kayo mga hayop aaaaaahhhhhhh!” Rinig ko na namang sigaw nito.

Ganun nalang ang gulat ko sa nakita. I wasn’t dreaming. There I saw Astrid torturing a man. Napatakip nalang ako sa bibig. H-how...b-bakitganito?

Aatras na sana ako nang may maramdamang akong presensya sa likod ko. May nakatutok na baril sa batok ko. Doon bumilis ang aking paghinga Pinipigilang kong mabuti na huwag umiyak. 

“Sumunod ka kung ayaw mong iputok ko ito.” A low voice said.

Wala akong ginawa kong hindi sumunod sa kanya. Humakbang kami papunta kung nasaan si Astrid. And I can’t help but to feel scared.

“Please po. Pakawalan niyo.” Maluha-luha kong sabi. Where are you Steven? 

Hindi ito sumagot, bagkus ay diniin pa ang baril sa akin. 

Astrid and my eyes met. Ngumisi ito sa akin. The smirked I saw on him we first met.

“Aiya.” Tawag nito at binalingan ang lalake sa likod ko. “Bitawan mo siya.” Sinunod naman agad ito ng lalake.

“What is my Aiya, doing here?” He forcefully grip my hand.

“astrid. Nasasaktan ako.” 

Tumawa naman ito sa daing ko.

“Oh no Aiya! I don’t care! I don’t fucking care.” Bulyaw nito sa akin.

Tinuro niya ang lalake na sinasaktan niya. “Aiya you watch how I kill him.”

Malademonyo itong tumawa bago niya nilatigo ang lalake. Napapikit ako ng tumalsik ang dugo mula sa labi nito.

“Wag kang pipikit Aiya! Tingnan mo ako!” He tried to open my eyes, at nung hindi ako dumilat, Sinakal niya ako sa leeg. Halos hindi ako makahinga sa higpit ng hawak niya.

“a-strid. W-wag. N-nasasaktan na ako.” Humagulhol na ako nang hindi niya padin ako tinigilan. 

Agad niya akong sinampal. He pulled my hair and forcefully kissed me. Nagpumiglas agad ako sa ginawa niya. And when I didn’t respond, he slapped me again.

“Ano ayaw kong humalik sa akin? Matapos mo akong huthutan ng maraming pera? Ano? Bayaran ka lang Aiya! Bayaran ka! Aso lang kita!”

Hindi ko nakayanan. With the energy left on me, inangat ko ang kamay ko at sinampal siya ng malakas. 

“Baliw ka! Baliw ka na! Anong nangyari sayo?! Hindi ikaw ang Astrid na kilala ko!” Sigaw ko sa kanya.

He smirked at me. Napansin kong namula ang pisnge niya sa sampal.

“Kaya ka nga nandito diba? Kilalanin mo ang totoong Astrid, Aiya! Kilalalin mo!”

Just when I was about answer him, nakita ko si Steven sa likod niya. Staring at us blanky. 

Napansin ni Astrid ang paninitig ko sa likod niya kaya agad itong tumawa.

“Oh yes, honey. I know what you’re planning to do. My friend here Steven, has told me everything.” Doon na bumilis ang paghinga ko. Hindi ko na alam ang dapat na sabihin. My anger and frustration drip on my tears. 

“Bakit?” Iyon nalang ang naibulong ko.

Bakit Steven? Bakit ganito?

Hinawakan ni Astrid ang baba ko at hinarap ang mukha ko sa kanya.

“Aiya. You want me to free you? Sorry to say but I won’t. Hinding hindi ka makakawala sa akin.” Kinilabutan ako sa tinig niya.

“I was willing to obey your biddings Aiya. I was willing to change for you. Pero iiwan mo din pala ako?” 

Hindi ako nakasagot sa sinabi. My tears just fell from me eyes.

“Now I won’t. Ikaw. Ikaw Aiya ang susunod sa akin. At hindi ako ang magbabago. Ikaw Aiya. Ikaw!”

He pull the trigger of the gun and the man was shot dead. Napapikit ako nang makita ang imahe nito. Duguan at nakatirik ang mata. Kagaya noong pinatay niya din sa bar. 

Bumaling sa akin. He smirked and licked my tears. Hindi na ako nakapalag dito. I am too weak. 

“Aiya, this is Astrid Casiano. Your master. I will fuck you when I want, where I want. I will do anything I want to do with you.”

Nanginginig akong tiningnan siya. He licked his lips and looked at my body.

“Hindi ka makakawala, Aiya. Hinding hindi.”