TLLPPOA 2: New Beginning

Chapter 34

Marian's POV

Nakakabigla ang mga nangyare kanina Di lang Dahil Don sa lason kundi Don sa pagsigaw ni Brix nung sinabi ni lana na hahalikan nya yung lalaki.

Shit! Iba na kinikilos ni Brix pag si lana na ang usapan hahahaha.

"love, Tara na" yaya ni cloud.

Ambagal ko palang maglakad.

"nandyan na, love!" tapos hinabol ko na sila.

Pagpasok namin sa loob ng office ni Hm ay naka upo na silang lahat.

"anong nangyare?" tanong agad ni Hm Kyle.

"may naglagay ng lason sa mga pagkain sa cafeteria at Buti na lang nabalaan agad ni lana ang mga istudyante pero may isang na kakain na kaya medyo nagkagulo pero nasolusyunan pa rin naman. Pero Di pa namin Alam kung sino ang naglagay ng lason" pahayag ni Alex.

Tumingin naman si Hm kay lana. At ngumiti.

"paano mo nalaman na may lason ang pagkain na nasa cafeteria, miss lana?" takang tanong ni Hm.

Matagal Bago makasagot si lana.

"naramdaman ko lang" simpleng sagot nya.

Naramdaman? Impossible.

"pwede na ba akong umalis?" tanong ni lana. Tumango na lang si Hm.

San kaya yon pupunta?

Mysterious someone's POV

Kinausap ko si Dean sa isip.

"Dean, magkita tayo sa likod ng academy" - ako.

"Papunta na ako" - dean at pinutol na ang mind link.

Pagkarating ko na doon na agad sya.

"Dean!!" tawag ko.

"anong nangyare?" tanong nya.

"gumagalaw naman sya. That bitch!! Dinamay nya pa ang mga inosenteng istudyante" may galit Kong Saad.

Kailangan ko na talaga ng mag madali. Para matapos na ang lahat ng to.

"sabihin mo na kasi sa kanila para Di na sila nahihirapan Lalo ka na. Para magawa mo na ang tama. At matapos na ang lahat ng Ito. Sabihin mong nakabalik ka na. Matagal na. Aminin mo ng ikaw si athena!" - dean.

Okay na bang sabihin sa kanila ang totoo baka pag Nag pakita pa ako gumulo uli ang lahat.

" ayoko na silang guluhin. Masay--"naputol ang sa sabihin ko ng may magsalita sa likod ko.

Keiro's POV

Sinundan ko si lana Dahil iba na ang kinikilos nya ngayon.

Feeling ko may tinatago sya saamin.

Nakita ko syang huminto at mukhang may kinakausap sa isip.

Bigla na lang syang tumakbo sa likod ng academy.

Nakita ko Don si Dean. Nag uusap sila pero Di ko masyado ng marinig.

Lumapit pa ako.

"sabihin mo na kasi sa kanila para Di na sila nahihirapan Lalo ka na. Para magawa mo na ang tama. At matapos na ang lahat ng Ito. Sabihin mong nakabalik ka na. Matagal na. Aminin mo ng ikaw si athena!" - dean.

Ang kapatid ko!! Kaya ba ang gaan gaan ng loob ko sa kanya?

" ayoko na silang guluhin. Masay--"naputol ang sa sabihin nya ng magsalita ako.

" athena" bulong ko.

Pagkaharap nya ay Nagulat sya. Lumaki ang mata nya at naiiyak na tinignan ako.

"k-kiero" nauutal at naiiyak na Saad ni athena.

Tumakbo ako at niyakap ko sya ng maghigpit.

"bumalik ka. Miss na kita, namin. Bakit ngayon ka lang. Bakit ngayon mo lang sinabi na ikaw si athena!?" may halong tampo at pagka miss na sambit ko.

"masaya na kayo. Baka pag sinabi ko pa Bigla kayong magulo" umiiling iling pa na sabi nya.

"Hindi yan totoo! . Paano mo naman nasabi na masaya kami pag wala ka!?"  - ako.

"pagkapasok ko dito sa academy maayos na kayo. Bumalik na ang mga ngiti sa labi nyo. Tapos akala ko mababalikan ko pa si Brix pero napagod na yata syang maghintay saakin. Pero masaya na ako para sa kanya nakahanap na sya ng bagong mamahalin at Di na sya masasaktan ng Dahil saakin" umiiyak nyang Saad.

Tinignan ko sya sa mata. Nakikita Kong may lungkot, sakit at pagdurusa ang mga mata nya.

Kapatid ko.

-----------------------------------------------------------
Thank you for reading my story!!
😘😘😘