FIDELITY

Chapter 40

THE THREE WORDS

DADDY MA SUSURPRISE ba si mommy sa gagawin natin? Hindi ba siya magagalit? Kasi nag sinungaling tayo sa kanya?  Destiny asked.

"Ahmm, i don't know, pero sana hindi siya magalit."

"If mommy will get mad, i will tell that this is all your plan daddy, para saiyo lang magalit si mommy." So ayon ilalaglag ako no Hope.

I've been planning something to Fedy, something that my twins are really get excited, humingi rin ako ng tulong kay Unique akala ko nga ay aayawan niya ako dahil wala man lang siyang ka reaksyon-reaksyon ng sinabi ko ang plano ko sa kanya, pero tutulong naman pala.

Last week pumunta ako sa bahay ng daddy ni Fedy, dinala ko ang kambal incase na magkaroon ng hindi pagkakaunawaan o magkainitan dahil sa nakaraan ay mayroon akong rason para maging kalmado. Maganda naman ang pagtanggap nila sa akin, parang walang nangyari sa nakaraan, i asked their forgiveness, hindi man nila direkta na sinabi na napatawad nila ako ay naramdaman ko naman na maayos na kami, humingi din ng sorry sa akin si Faith at ang daddy ni Fedy.

Syempre hindi lang pakikipag-ayos ang pinunta ko doon, kinausap ko ng masinsinan ang pamilya ng aking aswa para sa aking plano, of course with the pressence of my twin daughter,  hindi pwede na hindi sila kasama sa plano dahil blina-blockmail ako ni Hope na sasabihin niya sa mommy nila na may plina-plano kami to ruin the surprise. And Destiny will throw tantraums at mahirap siyang paamohin.

"Hindi ko alam kung kanino nag mana ang mga anak ninyo ni Fidelity, hindi naman ganyan ang anak ko noong maliit pa, Fedy is the gentle daughter that i ever had."

Iyan ang sabi ng daddy ni Fidelity. Kahit nga rin ako ay nagtataka kung saan nila nakuha ang ugali nilang iyan, Hindi rin ako ganyan noong maliit pa ako, i maybe strict pero hindi ako bossy when it comes to my mom and dad.

"Daddy do i look beautiful?" tanong no Hope.

"Of course baby."

"How about me daddy?"

"Very! But still no boyfriend! At very young age."

"Daddy! We just turn five! Kaya hindi pa talaga pwede. But maybe when we turn sixteen? Right ate Hope?"

Kaagad sumama ang templa ng aking mukha? Sixteen? Really? I will kill that son of a bitch who will try to court them.

"No." i firmly answer. "No boyfriend until you didn't reach the age of thirty!"

"But daddy!!!  That was really old!"

"No it's not, bata pa ang edad na iyan." Hope groaned in annoyance, ganoon din ang ginawa ni Destiny, tila stress na stress sila sa sinabi ko.

"Ate Hope, thirty years old is very old! Wala na tayong maniligaw kapag thirty na tayo! Baka mag po-propuse na kaagad ng kasal to save our asses from daddy's cruelty.!"

"I can hear you." Natatawa kong sabi sa kanila, sabay naman nila akong inirapan.

"Daddy is so meanie." Pabulong na sagot ni Hope sa kapatid. Naiiling na lang ako sa usapan nila, they just turn five pero daig pa ang teenagers kung maka asta!

"And bully too." Pabulong din na sagot ni Destiny, ako pa talaga ang naging bully! E sila nga itong palagi akong binubully, wala akong sexy time sa mommy nila dahil palagi silang naka gitna sa amin, ang lalaki naman ng kwarto nila pero ewan ko ba kung bakit gustong-gusto nila sa kwarto namin matulog.

Tinawagan ko si Unique, para kumustahin ang asawa ko, she's now in Duty, at may operasyon siya ngayon. Before siya umalis ng bahay ay sinabi ko sa kanya na ipapasyal ko ang mga bata, tinanong pa nga miya alo ku g hindi ba daw alo busy sa kompanya, o wala ba daw akong meeting, sabi ko naman wala, which is true dahil pi a cancel ko lahat ang appointment ko for this occasion.