MISANTHROPE CHERRY

36

"Biraz daha salata yer misin canım?" Anne, Louis'ye büyük salata tabağını uzatırken Louis başını iki yana salladı. "Hayır, çok teşekkür ederim. Her şey çok güzel olmuş."

"Afiyet olsun."

Harry'nin imalı bakışlarına maruz kalan Robin de Louis'ye döndü. "Ee, Louis, anlatsana. Annen baban ne iş yapıyor?"

"Annem hemşire, babam bir uçak kazasında vefat etmiş. Ben çok küçükmüşüm, hatırlamıyorum bile."

"Başın sağolsun." Anne cidden üzgün bir şekilde elini onun omzuna koydu. "Ee, peki annen de çalışıyorsa sen evde tek mi kalacaksın bugün?"

"Evet, öyle olacak. Annem ayda iki kez nöbet tutar, alışkınım."

Robin "Bu gece kesinlikle burada kalıyorsun o zaman." dediğinde Louis hemen "Hayır hayır, gerek yok. Teşekkür ederim." diye itiraz etti.

"Anneni ara haber ver, eminim o da yalnız kalmandansa bunu tercih edecektir. Sabah da bizimle kahvaltı yaparsın, sonra burada Harry ile kalabilirsin ya da işe giderken seni eve bırakabilirim."

"Size çok zahmet veriyorum, kendim giderim ben."

"Olur mu öyle şey? Burada kalıyorsun, sabah da seni ben bırakıyorum. Konu kapanmıştır."

Louis peçeteye dudaklarını silerken Harry yüzünü avucuna yaslamış onu izliyordu. Masadaki en sessiz kişi olan Gemma, erkek kardeşine bakıp sırıttı. "Bize hiç Louis'den bahsetmemiştin Harry, sadece Liam ve Niall ile takılıyorsun sanıyordum."

"Anlatmışımdır da sen unutmuşsundur." dedi Harry ona gözlerini kısarak bakarken. "Doydum ben, eline sağlık anne."

"Afiyet olsun bebeğim."

Louis kadına dönüp gülümsedi. "Ben de doydum, çok teşekkür ederim. Ellerinize sağlık."

"Afiyet olsun canım." Anne, gözlerini oğluna çevirdi. "Harry şimdiden Louis için yatağı hazırla, istediğiniz zaman yatarsınız."

"Tamam." Harry sandalyesini ittirerek ayağa kalktı. "Gelsene Louis, sana da pijamalarımdan vereyim."

"Tekrar her şey için teşekkür ederim. Şimdiden iyi geceler." Louis de Harry ile birlikte kalkıp onun odasına doğru yürüdü. Anne, Robin ve Gemma onların arkasından iyi geceler diledi.

Odaya girdiklerinde Louis kendisini sandalyeye bıraktı. "Kişisel algılama ama bu hayatımdaki en tuhaf şey." dedi. "Bin yıl düşünsem, sizin evde yatıya kalacağımı düşünmezdim."

Harry dolabından bir pijama takımı çıkartıp onun bacaklarının üstüne bıraktıktan sonra, alt rafından uyku tulumunu aldı. "Yandaki oda ablamın. Orada giyinebilirsin. Ayrıca ebeveynlerim benim ve ablamın arkadaşlarının evde kalmasına hep izin verirler. Liam ve Niall yüz defa bizde yatıya kalmışlardır."

"Ondan bahsetmiyorum." Louis ayağa kalktı, pijama takımını sandalyeye bıraktı. "Ailenle ilgili bir sorun yok. Mevzu senin evinde kalıyor olmak. Daha birkaç hafta önce ne yapsam da seni okuldakilere rezil etsem diye planlar yapıyordum, bugün senin odanda kalıyorum."

"Şey..." Harry önce biraz etrafına bakındı. Söyleyeceklerini kafasında toparlamaya çalıştı. "Bir yıldır birbirimizi düşman ilan ettiğimizi biliyorum ama... Yani baksana, aslında iyi anlaşıyoruz. Kafalarımız büyük oranda aynı çalışıyor. İki kişiye disiplin cezası aldırdık ve kimse bizden şüphelenmedi bile. Demek istediğim-"

"Demek istediğin, düşmanlıkla vakit harcamasak çok kafa dengi insanlarız. Bu mu?"

"Evet." Harry neden başını öne eğdiğini bilmiyordu ama yanaklarının yanmaya başladığını hissetti.

"Katılıyorum, tatlı çocuksun." Louis onun yanağını, daha doğrusu dudaklarının kenarını öperken o kadar yavaştı ki, Harry gözlerini kapattı. Ama Louis onun bu ana çok fazla kapılmasını beklemeden geri çekildi. Göz kırptı, pijama takımıyla birlikte odadan çıktı.

Harry de büyük bir hızla kızaran yanaklarıyla birlikte, onun arkasından bakakaldı.

DOUBLE UPDATE ÇÜNKÜ NEDEN OLMASIN