"May puntod ba yung baby ko?"tanong ko sa kanya.
"Oo pinagawan ni Shun ng puntod. Sya rin ang nagpabinyag sa Pari."sagot nito.
Malamang alam nya na si Shannon ang ama nun pero bat hindi nya sinabi kay Shannon.
"Alam mo kung saan?"tanong ko sa kanya.
Umiling ito.
"Si Shun ang nakaka-alam itanong mo nalang sa kanya."sagot nya.
Inabot nya ang cellphone nya at kinuha ko iyon.
Tinawagan nya si Shun. Nung sinagot na ni Shun ang tawag nagsalita na ako.
"Hello?"sagot ko at lumayo ng kunti kay Shannon.
Parang alam na nito ang pinapahiwatig ko na lumayo muna kaya naman umalis ito sa harapan ko.
"So na-aalala mo na pala?"tanong nito.
"Oo."maiksing sagot ko.
"Sasamahan kita kung san ang puntod ng pamangkin ko."sagot nito.
"Why didn't you tell to Shannon the truth?"tanong ko.
"Sabi ko nga diba ayokong mangielam. Buhay nyo yan kaya dapat kayo ang mag-ayus nyan. Bakit gusto mo bang mas lalo ko syang konsensyahin na pinatay nya ang anak nyo?"tanong nya.
"Hindi nya kasalanan nyun naging emosyonal ako nung nareject nya ako."sagot ko sa kanya.
"Hindi mo kasi alam ang nangyari Cha."sagot nya sakin.
"Tell me!!"naguguluhang tanong ko.
"Magkita tayo sa park."sagot nito bago pinatay ang tawag.
Kinabukasan pumunta ako sa park. Dito kami dati sinasamahan ni Shun at Shannon pagnaglalaro kami.
Agad ko syang natanaw na nakaupo sa isang bench lumapit ako sa kanya.
"Tell me the truth after the accident."diretsyo sabi ko.
"5years ago after accident your in comma. Nalaman ng magulang mung buntis ka at ang alam nila si Aphro ang ama. Kailangan ng boyfriend concept para ipalaglag ang mga babies. Si Shannon ang pumirma nun. Hindi ko alam na pinalaglag nila ang baby mo Cha. Hindi ko napigilan sila 5months na ang tyan mo nun at 2twin babies. I'm on my way to visit you that time. Nagulat ako na hindi na malaki ang tyan mo. Sobrang galit ako kay Shannon ng oras na yun. Pero nakita ko syang umiiyak. Pag hindi raw nawala sa tyan mo ang babies ikaw ang mawawala. Hindi nila nirisk ang buhay mo para sa mga bata pero kung dumating sana ako ng maaga at sinabi kay Shannon na sya ang ama ng mga batang pinalaglag nila sana buhay sila. Alam kung lalabanan mo yun diba? Na di ka bibigay para sa mga anak nyo? Na mapapanganak mo sila ng maayos kahit nasa comma kanun. Pero narealize ko rin na tama sila ng desisyon ngayon dahil magkakaroon na ulit kayo ng baby ni Shannon. Baka kung naging selfish ako baka nawala kana rin sa buhay nya."aniya.
"Alam mo ba na nung dumating ako nun nakita ko ang sunod-sunod na luha sa mata mo. Akala ko magigising kana nun pero reaksyon lang raw yun sayo. Siguro tulad ko nun nagdadalamhati ka rin. Hindi ko sinabi kay Shannon ang totoo dahil gusto kung ikaw mismo ang magsabi."dugtong niya.
Sunod-sunod ang luha sa mata ko wala akong masabi dahil sa sakit na nararamdaman mo. Akala ko nanaginip ako ng panahon na yun.
Flashback...
"Sign this Shannon."rinig kung sabi ng isang babae.
"Para san po yan?"tanong nito.
"Kids abortion concept wala rito ang ama ng mga bata nasa US ito bago pa mahuli ang lahat."sagot naman ng babae.
"Pero kailangan malaman po muna ng tunay na ama to. Kung ako sa kanya hindi ako papayag alam kung lalaban si Cha para sa anak nila."
"Bata pa ang anak ko Shannon at pagnagising sya pwede kung sabihin na nakunan sya at aayusin namin ang buhay nya. Pirmahan mo nalang to para naman kay Cha ito."
"I'm sorry Cha."ramdam ko ang hininga nito sa tenga ko parang gusto kung dumilat at sabihing wag.
Pero hindi ko nagawa.
End of flashback...
Kung nagising ako agad malamang buhay sila. Sana kasama namin sila.
