Earth Today

Warning

"SIGE! TUMAKBO KAYO! TUMAKBO KAYONG MGA HANGAL NA TAO!" isang malakas na sigaw ang aking narinig.

Inilibot ko ang aking paningin sa paligid. I can see dead bodies, I can hear loud screams of pain, I can see how the world is in chaos and I witness how darkness eaten the daytime.

"HAHAHAHAHAHA ngayon bata, nakikita mo kung paano ako kagalit ngayon. Tumakbo ka na, tumakbo ka na!" napatingin ako sa babaeng unti-unting lumilitaw sa harapan ko.

She's coming at my direction and she's so scary, with my shaking knees I ran as fast as I could.

"Tignan niyong mga tao kung paano niyo sinira ang aking katawan! Tignan niyo kung paano niyo ako unti-unting pinapatay. Tignan niyo ang mga nakakadiring mga basura na itinapon niyo sa aking lupa at karagatan! Tignan niyo ang mga alaga kong hayop na namatay dahil sa pagsira niyo sakanilang mga tahanan! Tignan niyo ang mga nakalbong kagubatan dahil sa pagputol niyo sa mga puno! Paano niyo ito nagawa? Hindi kayo karapat-dapat na tumira sa katawan ko!" when I heard that, I stopped running. I looked back and I saw the lady, she's crying and hurt. She's looking at me with a sorrowful eyes.

"Anak.. Maari mo bang sabihin sa iyong mga kapatid kung gaano ako nasasaktan ngayon? Ako ang espirito ng Kalikasan. Malapit na akong bumigay. Habang kaya ko pang pigilan ang aking galit, tulungan mo ako bago mahuli ang lahat." sabi nito saakin.

"P-pero, paano kung hindi sila makikinig saakin? Hindi ko--"

"Anak, kung talagang gusto mong baguhin ang mundo, magagawa mo iyan at matutulungan mo ako." sagot niya saakin bago naging isang abo.

My heart hurts, I looked again in our surroundings. Napakagulo at nakakatakot.

--

"Frail! Wake up! Nanaginip ka." I slowly opened my eyes.

Napatingin ako sa Ate ko. She sighed deeply.

"Anong susunod na trahedya nanaman yan?" she asked.

I removed my gaze to her. Sweat all over my body, gosh.

"It's a warning again Ate."

--

PLAGIARISM is a CRIME.