Doğudan Karadenize Aşk

12.Bölüm "Murat Ben Seni Sevemedim"

Fatih'i acı dolu çığlığını duymamla beynimden vurulmuşa döndüm.

Kapıyı açmayı denedim ama açılmayınca hemen pencerenin dibindeki yangın tüpünü gördüm.

Aslında pencereden atlayabilirdim ama ikinci katta olduğu için ve bende bir süpermen olmadığım için kesinlikle düşersem bacağım kırılırdı.

Hayır bu Alp'e ne salak ya kafasına bu yangın tüpüyle vuracağım nasıl hesap edememiş? Mal.

Ya ben ne düşünüyorum kardeşim aşağıda vurulmuş.

Hemen yangın tüpüyle kilide vurmaya başladım ilkinde olmadı ama ikincisinde hemen açıldı.

Şuan aşağıda polisler,silahlar ve Fatih'e pansuman yapan sağlık görevlileri vardı.

Hemen Fatih'in yanına koştum.

"iyi misin kardeşim"

"iyiyim abla iyiyim sadece sıyırmış kurşun"

Elimi ohh şükür şeklinde yaparak Murat'ı yanına koştum.

Ona sarıldım ama garip olan o bana sarılmıyordu, sadece duruyordu.

Kendimi kocaman bir boşlukta hissetmeye başladım ve utanarak ayrıldım.

Tahir abinin "haydi arabalara sözüyle arabalara" bindik.

Araba dağılımı ben ve Murat bir arabaya, Fatih ve Tahir abi bir arabaya bindi.

Arabayla giderken Murat'a tek tük evlerin bulunduğu bir yerde durmasını söyledim.

Ben arabadan inince Murat'a yanıma geldi ikimizde etrafı seyrediyordu.

"Murat"

Soluk bir şekilde "hı?" ona dönerek

"Murat ben yaralıyım, aşık olduğum adamın gerçek yüzünü gördüm. Dahası beni seven ve kalbi kırık birini gördüm ben seni belki henüz sevmiyorum sevemiyorum ama seveceğim emin ol bunu yapacağım"

Durdum, gözlerine baktım, ellerini tutup kalbimin üzerine götürdüm.

"Bu kalp atıyor Murat ama aslında atmıyor çok sevdiğim birini kaybederken beni seven birinizde kaybetti bu kalp şimdi sen bana bakmazken, benimle konuşmazken, bana sarılmazken, bana gülmezken, bana kalbini açmazken nasıl açayım sana kalbimi söylesene."

Gözyaşlarım bağımsızlığını ilan etmiş akarken ellerimi tutu ve kalbine götürdü.

" bu kalp seni gördüğümden beri 'nazar nazar' diyerek atıyor. Aslında hep öyle atıyormuş ama ben duymuyormuşum sen bana kalbimi duymayı öğrettin Nazar öğrettin öğretmesinede en çok kıran sen oldun aşk tüm yaraları affeder afetmesine de bu kadar kırığı nasıl birleştireceğiz"

Sonra gülümseyip bana sarıldı.

Bende kollarımı ona sardım bir daha hiç ayrılmamışcasına bir daha asla kokusunu koklayamayacağım, gülümsemesini duyamayacağım, tenini hissedemeyecek gibi sarıldım.

Sonra elimden tutup beni arabaya bindirdi sonrada kendisi de yanıma oturdu ve radyodan bir şarkı açtı. (multiyi açın)

Yazardan;
İkiside birbirine baktı İkiside kara gözlü değildi ama bu şarkı onları anlatıyordu. Birbirlerine baktılar akıllarına geçmiş geliyordu.

Flash back;
Salona girergirmez ilk dans şarkıları  başladı. elini Nazar'ın beline koydu ve o güzel mavi gözlerine baktı çok güzeldi gerçekten sadece baktılar gözleri buluştu onun gözleriyle...