Chapter 35

963 50 31
                                    

#MOLLPretending

Binuksan ni Owen ang pintuan ng kwarto ni Reyana at tuluyang iniwan ang silid napaupo naman sa sahig si Reyana at napahagolgul sa pangyayare. Nang nakita ni Jolong lumabas si Owen ay kaagad naman itong pumasok.

Jolo: Reyana?

Reyana: *Patuloy pa din sa pag-iyak*

Jolo: Reyana! Ano bang ginagawa mo sa sarili mo ha! *At tinulungan niyang makatayo si Reyana*

Reyana: Mababaliw ako kapag nawala si Owen, pigilan mo siya! Pigilan mo siya.

Jolo: Ano ba Reyana! Naiintindihan mo ba ang sinasabi mo ha!? Fix yourself. Hindi mo kailangan magmakaawa para magstay siya! Kung mahal ka niya magsstay siya pero ano iniwan ka pa din niya.

Reyana: Hindi ganun si Owen!

Jolo: E kung hindi siya ganun ano siya?! Hindi man lang siya naawa sayo.

Reyana: Mahal ako ni Owen, kaya niya ako iniwan.

Jolo: May nagmamahal bang nang-iiwan?!

Reyana: Wag mong sabihin yan!

Jolo: Tumingin ka nga sa paligid mo sabihin mo sakin! Sino na lang ang nasa tabi mo?? Ako diba! Ako!

Reyana: Oo ikaw! Ikaw na nangrape sakin. Ikaw na nangharas sakin.

Jolo: Hindi yan ang tanong dito! Ako yung nandidito. Bakit hindi ako ang mahalin mo?!

Reyana: Paano ko mamahalin ang rapist na kagaya mo?

Jolo: Nagawa ko lang yun dahil mahal kita.

Reyana: Kung yan ang kahulugan ng pagmamahal sayo! Baka hindi lang ako ang nirape mo.

Jolo: Hindi ako ganung klaseng lalaki. Sayo lang ako nabaliw ng ganito kaya nagawa ko yun.

Reyana: At ano dapat pa akong matuwa kasi sakin ka lang nabaliw?? Jolo, please umalis kana lang.

Jolo: No, I will never leave you.

Reyana: I said go!

Jolo: Hindi, hinding hindi ako aalis sa tabi mo.

Reyana: Alissss! Leave?!

Jolo: Hindi kaba nakakaintindi Reyana ha! Kailangan mo ko.

Reyana: Hindi, hindi ikaw ang kailangan ko. Si Owen! Siya ang kailangan ko.

Jolo: Bakit ba hindi na lang ako Reyana ang mahalin mo. Para tapos na ang problema mo.

Reyana: Matatapos lang lahat ng problemang ito kung aalis ka.

Jolo: No, hindi kita tatantanan.

Reyana: Gusto ko ng umuwi. Kailangan kong pigilan si Owen na umalis ng bahay.

Jolo: Hayaan mo na siya. Kung umalis edi umalis.

Reyana: Madali lang para sayo ang sabihin yan kasi hindi ikaw ang iniwan, dahil ang alam mo lang palagi ay ang mang-iwan.

Lea:*Sabay pasok sa kwarto* What's happening here? Bakit nagtatalo na naman kayo?

Reyana: Lea, mabuti pa samahan mo na ako sa bahay.

Lea: Ah e paano ba yan pinapasunod ko pa si Erik at Jel dito sa hospital.

Reyana: Sabihin mo magliwaliw muna sila, hayaan mo na muna ang mga bata. Ang mahalaga ay mapigilan ko muna si Owen na umalis ng bahay.

Lea: Osige, ito pala yung damit mo magbihis kana. Siguro naman maabutan pa natin si Owen.

Reyana: Salamat.

MY ONE LONG LAST (COMPLETED)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora