#MOLLTheEnding
Bumalik si Reyana sa loob ng hall
Lea: Reyana! Andiyan ka lang pala kanina pa akong may gustong sabihin sayo e!
Reyana: Oh talaga? Ano yun? *Pilit akong ngumiti kahit ang mga luha ko ay parang gustong kumawala sa lungkot*
Lea: Okay ka lang ba?
Reyana: Oo okay lang ako. *Kahit hindi ako okay wala naman akong choice kundi maging okay*
Lea: May narinig kasi ako, si Owen pala pupunta ng New York kasama si Monique pati si Erik at si Madam Principle.
Reyana: Huh? *Mas lalo kong nararamdaman ang sakit all this time tinatarantado lang pala ako ni Owen*
Lea: May alam ka ba dito?
Reyana: Wa.... wala....
Lea: Teka okay ka lang ba talaga?!
Reyana: *Niyakap si Lea* Uwi na tayo Lea uwi na tayo please. *At tuluyan ko ng pinakawalan ang mga luhang kanina pang gustong kumawala*
Lea: Bakit ka umiiyak?! May hindi ba magandang nangyare anong nangyare?!
Reyana: Si Owen at si Monique nakita ko sa labas naghahalikan.
Lea: What?! Bakit hindi mo sinugod??
Reyana: Natatakot ako.
Lea: Natatakot sa ano?
Reyana: Na baka iwan ako ni Owen.
Lea: Gaga kaba! Argh pabaliw ka ng pabaliw patanga ka ng patanga diyan sa pag-ibig na yan. Halika, susugudin natin yang lintek na yan.
Reyana: Hindi Lea! Ayaw ko, hindi ko kaya.
Lea: Kapag hinayaan mo yan paulit ulit nilang gagawin yan.
Reyana: Wala akong pakealam as long na saking bahay pa din siya uuwi okay lang ako.
Lea: Gaga! Sigurado kaba? Kaya mo ba talaga?
Reyana: Ganito ba talaga kapag tanga?
Lea: Siguro nga tanga ka kasi nagbulagbulagan ka pero how long can you survive this thing. Paano?
Reyana: Gusto kong ikasal sa kaniya.
Lea: Pero nakakasiguro kabang ikaw lang ang babaeng kaya niyang mahalin. Hindi pa kayo kasal Reyana, pero may mga bagay na siyang nagagawa nang katulad ng ganito. Reyana alam kong matalino ka at alam kong alam mo kung anong dapat mong gawin.
Reyana: Gusto ko ng umuwi ihatid mo na Lang muna ako.
Hinatid ni Lea si Reyana sa kaniyang bahay
Lea: Hmm? Kung magstay na Lang muna kaya ako dito.
Reyana: Hindi na, umuwi kana Lea. Thank you.
Lea: Osige, kung may kailangan ka man tawagan mo lang ako ha. Natext ko na nga pala si Jel na nauna kanang umuwi.
Reyana: Salamat.
Lea: Gawin mo dapat mong gawin pero dapat palaging utak muna bago ang puso ha. Hindi kita mapipigilan kung anong desisyon mo.
Reyana: Salamat *Muli niyang niyakap si Lea*
*School*
Angeline: Pa!
Owen: Jel?
Angeline: Kanina pa kitang hinahanap saan ba kayo nagpunta atsaka bakit parang pawis na pawis ka Pa?
YOU ARE READING
MY ONE LONG LAST (COMPLETED)
Short StoryPROLOGUE Isang guro sa isang pampublikong pangpaaralan si Reyana Velasquez (Regine Velasquez) isang ulila at mag-isa na sa buhay, ngunit sa hindi niya inaasahang pangyayare ay makikilala niya si Owen Alcasid (Ogie Alcasid) na muling magpaparamdam ka...
