"အန္တီ.."
"aww သားလာၿပီလား??"
"ဟုတ္"
"အဲ့ဆို အန္တီအိမ္ခဏျပန္မလို႔ Yiboေလးကိုၾကည့္ေပးပါအံုးေနာ္"
"ဟုတ္ က်ေတာ္တစ္ေနကုန္႐ွိေနေပးမွာမလို႔ ေအးေဆးေနၿပီးမွ ျပန္လာခဲ့ေနာ္. "
"ေက်းဇူးပါ သားရယ္"
ေဆးရံုခန္းထဲကေနထြက္သြားတဲ့Yiboမားမားကိုၾကည့္ေနလိုက္ၿပီး အျပင္ေရာက္သြားမွ Yubinလဲ Yiboကုတင္နားသြားထိုင္လိုက္သည္။
"၅ရက္႐ွိေနျပီ္ Yiboသတိရပါေတာ့ကြာ.."
လြန္ခဲ့တဲ့၅ရက္ Xiao Zhanထြက္သြားတဲ့ေန႔ မိုးေရထဲမွာငိုေနရင္း ေမ့လဲသြားခဲ့လို္႔ Yubinအျမန္ေဆးရံုပို႔ခဲ့ေပမဲ့ ခုထိသတိမရေသးတာေၾကာင့္ အားလံုးစိတ္ပူေနၾကသည္။၅ရက္လံုးYiboအနားမွာေနေပးတာေၾကာင့္ Yiboမားမားနဲ႔ေတာင္ေတာ္ေတာ္ရင္းႏွီးေနၿပီျဖစ္သည္။အဖ်ားႀကီးၿပီးေမ့ေနတာေၾကာင့္ ခုထိကိုယ္ပူခ်ိန္ကသိပ္မက်ခ်င္ေသး..
"Xiao Zhanကိုphဆက္ၾကည့္ရမယ္"
၅ရက္လံုးအဆက္သြယ္မလုပ္တာေၾကာင့္ Xiao ZhanကိုလဲYubinစိတ္ပူေနသည္။
ျပတင္းေပါက္နားသြားကာ phေခၚလိုက္ေတာ့ တစ္ခါလဲမကိုင္ ႏွစ္ခါလဲကိုင္မဲ့သူမ႐ွိေပမဲ့ Yubinေနာက္ဆံုးတစ္ေခါက္ေလာက္ေတာ့ေခၚၾကည့္မယ္ဆိုၿပီး ေခၚလိုက္ေတာ့မွ ကိုင္လာတဲ့phေလး..
"Xiao Zhan.. Xiao Zhanလား??!!"
"အင္းငါပါ...."
"ဘာလို႔အဆက္သြယ္မလုပ္တာလဲကြာ ငါ့မွာစိတ္ပူေနတာ မင္းေရာအဆက္ေျပရဲ႕လား??"
"Yubin Wangေလးေရာအဆင္ေျပလား??"
"................"
"Yubin Wang....Wangေလးဘာျဖစ္လို႔လဲ???!!!"
Yubinေျပာသင့္မေျပာသင့္စဥ္းစားေနတဲ့အခ်ိန္ Xiao Zhanအသံကအရမ္းကိုစိတ္ပူေနတဲ့ပံုေပၚလာၿပီး ေအာ္လာတာေၾကာင့္..
"Yibo ဖ်ားေနတယ္"
"ဘာ!!!!"
"၅ရက္႐ွိၿပီ မင္းသြားတဲ့ေန႔ကမိုးေတြအရမ္းရြာတယ္ အဲ့တာကိုမင္းWangေလးက မိုးေရထဲမွာအၾကာႀကီးထိုင္ငိုေနမိလို႔ ေမ့လဲသြားတာ အဲ့ထဲကကိုယ္ေတြပူၿပီးဖ်ားေနတာခုထိသတိမရေသးဘူး.."
YOU ARE READING
လူဆိုးေလးရဲ႕ေဒါက္တာ
浪漫Geက က်ေတာ့္အပိုင္ေနာ္ ဘယ္သူမွမေပးဘူး (Yibo) မင္းသိပ္ဆိုးတာပဲ ဝမ္ေလး (Zhan) Wang Yibo & Xiao Zhan
