four

267 39 0
                                    

"ahjumma, dayeon nak pergi toilet kejap eh? ahjumma borak borakla dulu"

"haa okey. ambikla masa dayeon. ahjumma okey je"

aku mengangguk seraya tersenyum. senyuman tawar yang belum tentu orang akan perasan.

"noona" panggil dongpyo apabila aku baru melangkah beberapa tapak. aku menoleh kejap.

"ya?"

"noona okey tak? tadi dongpyo tengok noona macam tak okey je. ke noona terasa dongpyo tegur noona?"

kepala aku gelengkan laju. ah sudah, dia perasan tapi sangkaannya jauh sekali. sikit pun aku tak terasa dengan teguran dia tu.

"dongpyo janganla fikir macam tu, noona okey je la. bagus apa dongpyo tegur macam tu. noona tak terasa pun. noona nak pergi toilet kejap eh?"

"hmm okey"

lalu aku teruskan langkah aku. sampai di luar dewan, aku hela nafas lega. terasa sesak sepanjang berada di dalam dewan tu. majlis perkahwinan anak kepada kawan ahjumma iaitu pengantin perempuan yang bernama park siyeon dengan kim donghan.

wah takdir apakah ini sampai aku boleh terjebak sekali kat sini?

kalau aku tak tahu sekarang pun, aku akan tahu lepas lepasni jugak. pusing pusing pun, rupanya aku dapat tahu dengan cara macam ni. sampai hati donghan tak cakap apa pun dengan aku.

kenapa aku langsung tak syak apa apa pasal dia dengan perempuan lain? keluarga dia pun act macam takde apa apa sampai aku langsung tak tahu apa apa. satu keluarga bagus, dah tahu hubungan aku dengan donghan tapi langsung tak bagitahu. memang ada niat nak tipu aku ke apa?

aku pun satu, kenapa langsung tak perasan banner kat depan dewan tu awal awal? sah sahla ada nama donghan kat situ. yang peliknya, aku langsung tak perasan kehadiran keluarga donghan kat dalam dewan. nampak sangatla aku memang leka main telefon. mujur dongpyo tegur aku.

malas nak fikir lebih lebih lagi, aku masuk ke dalam dewan semula. alasan untuk ke tandas tu saja aku guna pakai untuk keluar dari dewan ni. serius sesak nafas bila nampak boyfriend kau dah sah bergelar jadi suami orang lain.

"ahjumma" panggil aku bila aku sudah tiba di sebelah mak yena.

"dah pergi toilet dah?"

aku mengangguk sekali.

"ni.. siapa ni? bukan anak kau kan?"

pandangan aku tertumpu pada wanita yang lebih kurang sebaya omma di depan, mak siyeon la ni aku rasa. walaupun perit, tetap juga aku hadiahkan senyuman.

"ni peneman harini, anak aku ada hal. ni kawan dia, jung dayeon. kenalkan, ni kawan ahjumma, mak pengantin perempuan"

"oh, saya jung dayeon. selamat berkenalan" aku tundukkan badan sedikit tanda hormat.

"bagus budak ni, sopan santun. tadi kau kata nak jumpa anak menantu aku kan? kejap aku panggil. siyeon! donghan!"

aku rasa macam panggilan makcik di depan ni ibarat tali gantung untuk aku. sudahla berada dalam dewan ni cukup menyesakkan jiwa, dipanggilnya pula donghan.

aku tundukkan kepala memandang lantai, tak sanggup nak tengok donghan dengan keadaan macam tu. cukuplah aku tengok senyuman lebar dia tadi- sakit. hati aku sakit.

"apa dia omma?" suara lembut perempuan menampar gegendang telinga aku.

rasa macam nak lari sekarang, aku tak mampu nak hadap donghan dengan keadaan aku macam ni sekarang. kuat ke aku?

oh abang cashier ; choseungyounWhere stories live. Discover now