special chapter

390 39 36
                                    

"ehem" aku berdehem untuk alihkan tumpuan seungyoun daripada aku. meremang pulak bulu tengkuk dah dia duk pandang je. tapi okeyla dia pandang aku je daripada dia pandang perempuan lain kan?

kan kan?

haa tahu kowang jeles hukhuk.

"dua tahun saya tak nampak wajah awak, dayeon.. sampai pernah terlintas dalam fikiran saya yang saya tak dapat jumpa awak lagi dah"

"dahtu kenapa tak cari saya?"

"saya tak tahu nak cari awak kat mana. saya tanya yena, yena taknak bagitahu. saya tanya parents awak, dorang pun diamkan diri jugak. kakak awak takde kat korea, saya anggap awak ikut dia je la. awak pula tukar nombor.. saya buntu nak cari kat mana lagi. sampaikan yena marah saya, katanya jangan cari awak lagi"

"saya ingatkan awak dah bahagia dengan orang lain.."

dia sibuk cari aku, tapi aku langsung tak ingat dia. patutlah appa berkeras tak bagi aku balik korea dulu. katanya tunggu lagi.

"ah-" aku pandang seungyoun bila aku baru teringat yang dia accident, tapi keadaan dia nampak baik baik je.

"awak accident sebelum saya kan? macam mana keadaan awak? awak sakit mana?" bertubi tubi aku berikan soalan.

"sakit hati"

"HYAH CHO SEUNGYOUN!" aku menjegilkan mata kepadanya. main main pulak dia.

"hahahaha gurau jela. saya accident ringan je, takde apa yang serius. cuma tula, kereta terus arwah"

"tapi kenapa... awak tak teruskan perkahwinan awak dengan doyeon?" soal aku polos.

"awak nak saya kahwin dengan dia ke?"

"bukan macam tu la!"

"tahu pun takut. dah dia lari dengan orang lain, nak buat macam mana. saya memang tahu dia takde perasaan kat saya pun, katanya dia anggap saya ni abang dia, tak lebih. tapi sebab mak dia yang memaksa, saya pun ikut je cakap mak saya padahal saya dah cintakan awak separuh mati masatu"

"kenapala saya tak perasan awak sejak dari awal? kalau tidak takdenya saya setuju nak kahwin dengan dia" sambung seungyoun lagi.

"dahtu kenapa setuju jugak?"

"yela saya dahla makin menua, mak saya pun bising saya tak kahwin kahwin lagi. terus mak saya jodohkan saya dengan doyeon. malas nak fikir punya pasal, saya setuju jela"

"wah anak yang baik" dalam nada aku ada juga la sinisnya tu terselit.

"tahu" sempat dia kenyitkan matanya. memang dia ni suka flirt orang ke? cepat cepat aku alihkan pandangan dari matanya.

"dayeon.."

"huh?"

"saya nak bawak awak jumpa family saya"

masanya dah tiba.. kan?

-

a few months later...

oh abang cashier ; choseungyounМесто, где живут истории. Откройте их для себя