Binasa niya ang text na as usual ay halos puro lang naman kay Lorcan.Tinotoo talaga nito ang panliligaw sa kanya.It's been more Tinatanong kung kumain na siya,kung na'receive niya ang mga ipinapadala nitong flowers,chocolate and gifts.He'a really sweet in his own way aside from that at lihim siyang kinikilig at natutuwa dahil doon. May pangamba pa rin ang puso niya dahil sa maraming bagay at mga hindi niya pa nasosolusyunan.Malalim siyang napabuntong-hininga dahil sa mga isiping iyon.
Inabala na lamang niya ang sarili sa pagrereview ng mga reports at pagpirma ng mga papeles na kailangan ang pirma. Hindi niya namalayan kung ilang oras na ang lumipasng biglang tumunog an cellphone niya dahil may tumatawag.Tiningnan muna niya nag caller sa screen at nakitang si Lorcan iyon.Naiiling na sinagot niya naman ngayon ang tawag nito.
"Hello?" sagot niya ng in-accept niya nag tawag nito.
"Hi Marga!Can I invite you for a dinner tonight.Are your schedules clear after 7 this evening. I kinda miss you..."bungad agad nito sa kanya.
Napangiti siya."Well,yes and yes."
"Ma'am nasa conference room na po ang board of directors."paalala sa kanya ng secretary niya ng dumungaw ito sa pinto ng office niya. Bumalik ang atensiyon niya kay Lorcan.
"Oh,I'm sorry Lorcan but I need to go."hinging-paumanhin niya sa lalaki dahil alam niyang siya na rin lang ang hinihintay doon.
"Sure.Just see you later."nagpaalam na sila sa isa't isa.
Begore 7 ay bumaba na siya sa lobby ng condo na tinutuluyan niya at nandun na nga ang binata. Agad itong ngumiti ng makita siya at iniabot ang pumpon ng mga puting rosas sa kanya.
"Thanks."nginitian niya ito.
" Let's go na. I've booked a reservation for us in the restaurant nearby. Tumango na lamang siya at iginiya na siya nito papasok sa kotse nito.
"Masarap yung pasta and steak nila dito huh."komento niya habang nagdi'dinner na sila ng binata.
"Yes.Actually,co-owner ako nitong restaurant.Investment namin 'tong magkakapatid.Lourde and Lokie and yours truly,Lorcan."nakangiting sabi nito sa kanya at kinindatan pa siya.Mahina siyang natawa.
"Oh,really?"hindi makapaniwalang tanong niya dito."So,marunong kang magluto?"Agad na tanong niya sa binata.
"Yes,but a little.Atleast,marunong.Eh ikaw ba?tanong din nito sa kanya.
"Well...Same."and they both laughed.
Hindi nila namalayan ang oras.Masaya siya sa dinner date nilang iyon.
"Thanks for the night,Lorcan."nasa tapat na sila ng condominium building na tinitirahan niya.
"No worries,anything for you."sagot ng lalaki.
"Goodnight for now.Let's see some other time again."paalam niya sa lalaki.
"Goodnight Marga.Dream of me."nakangising turan nito sa kanya.
"Dream on,Mr.Mondemar."ismid na sabi niya dito.Tinawanan lang siya nito."Be careful when driving."pahabol niya.
Kakatapos niya lang mag'shower.Actually,binilisan niya na nga lang dahil kanina pa,tunog ng tunog ang cellphone niya.Sinagot niya ang tawag na sa kapatid pala niya nagmumula.
"Yes,Vernon?"sagot niya agad sa kapatid.
"When will you visit here?"diretsang tanong ng kapatid.
"Soon,may mga fina'finalize lang akong papers for migration."sagot niya na medyo may pangambang nararamdaman.
"Okay.Balitaan mo na lang ako,Ate.By the way,did he know already?"usisa nito sa kanya.
"Hindi pa,Vernon.Tumitiyempo pa lang ako.I'm still not ready."nanghihinang napaupo siya sa kama.The truth is,wala pa siyang lakas ng loob.
"I got your back.Naiintindihan kita,Ate.You have all the time in the world so just keep in touch na lang.I'll hang up.Just take care."pagpapaalam nito.
"You too,Brother.Thank you for everything,bye."and she hung up first.And that night,she cried herself to sleep.
A.N:Please Follow,Vote and feel free to Comment if you like this story.😊
NamShin_FARAHTALE
VOCÊ ESTÁ LENDO
Yours To Find (COMPLETED)
Ficção GeralHow long does it take to be like by someone? Buong buhay ni Margarita Lopez ginugol niya sa pag-aaral.Ginagawa niya lahat para maipagmalaki siya ng ama niya sa kabila ng isang pagkakamaling,hindi niya naman ginusto o sinadya.Hanggang sa isang ara...
