Meet

1.4K 32 0
                                    

Kanina pa siya hindi iniimik ni Lorcan.Alam niyang galit ito at marahil tumatahimik lang para hindi siya mapagsaliraan at hindi Rin mag-away.Hindi niya ma tantya ang sitwasyon nila ngayon.Sana at maging maayos din ang lahat.

Nandito sila ngayon sa isang park at naghihintay sa anak niya at sa nanny nito.Nasabi na rin niya sa anak ang tungkol sa daddy nito at talagang nakita niya ang kasiyahan nito.

"Lorcan..."mahinang sambit niya sa pangalan ng katipan.Mabigat sa loob niyang ganito sila. Hindi nag-iimikan at parang may pader na nakaharang sa pagitan nila.

"Not now,Marga."seryosong sagot nito.Napabuntong-hininga na lamang siya.Ilang minuto na silang ganun.Hindi na lamang siya umimik at pinakaramdaman na lang ito ulit.

Maya-maya pa.....

"Mommy!"nakita niya ang anak na tumatakbong palapit sa kanya.Niyakap niya agad ang anak at pinupog naman siya nito ng halik.Napabaling ito kay Lorcan na naiiyak habang nakatingin sa anak nila.Samu't saring emosyon ang nababanaag dito."Is he my daddy?"napalunok siya bago tumango sa anak.Agad itong kumalas sa kanya at niyakap si Lorcan.Tuluyan ng tumulo ang luhang kanina niya pa pinipigilan at kumikirot ang puso niya dahil sa tagpo at sa tahimik na pagluha ni Lorcan."What took you so long,Daddy?"nakalabing tanong dito ni Garette habang pinipigilan ang iyak.

"I'm so sorry,baby.It's a long story but I will make it up to you...I love you..."punong-puno ng emosyong sagot nito sa anak nila at niyakap ulit ng mahigpit ang anak habang may tumutulong luha sa mga mata ng binata.

"I love you too,Daddy."nakangiting ganting sagot naman ng anak nila.

Masaya nilang pinapanood ang paglalaro ni Garette.Nasa isang amusement park sila at wiling-wili ang anak niya.

"I'm sorry."magkasabay pang sambit nila ni Lorcan.

"You first."pagpaubaya nito sa kanya habang may tipid na mga ngiti sa labi.

Tumikhim siya."Well,that night was my first time,barhopping.Hindi ko naman totally pinagsisihan yung nangyari sa akin.My parents,especially my dad,got angry to me.I chose to leave.I didn't blame anybody.It's all my fault.I asked my brother's help and went abroad.I worked there and continue my studies without my grandparents knowing I was there.I had morning sickness and almost had a miscarriage."she saw guilt in Lorcan's and continue."But thank God,Vernon came so naagapan.Wala akong lakas ng loob na ipaalam kahit kanino.I am really thankful kay Vernon.I am almost two years here,gathering all the strength to let you know about Garette's existence but until we accidentally met,I still couldn't.Vernon took care of our child eventhough he have his own problems.I know,I've been selfish.I'm sorry."Lorcan hugged her tight.

"No,you're a brave woman.Thank you so much for giving me a child...and thank you for coming into my life.You and our daughter are my everything so don't you ever leave me again."nagsusumamong pakiusap ni Lorcan.

"No,we won't."nakangiting sagot niya.He kissed her gently and then stop to look at Garette who is happily looking at them while clapping.

Yours To Find (COMPLETED)Onde histórias criam vida. Descubra agora