The Athletic Love

5

Jihyo's P.O.V

Wahhh! Natapos din! Okay lang naman siguro kay dad kong second lang ako? Ang mahalaga makakapunta ulit ako next meet diba? Argh mamaya ko na iisipin yan. Nasan naba sila?

"Jihyoo~!" Rinig kong may tumawag sa sakin, kaya nilingon ko naman iyon, nakita ko si Jeongyeon na palapit sakin, may kasama siyang babae na medyo maa maliit sakaniya, tsk tsk naka hanap nanaman. Lumapit naman sila sakin at ngitian ako nung kasama niya.

"Ah jihyo, si Nayeon nga pala, Nayeon si Jihyo" nag nangitian lang kami.

"Sino nanaman siya? Bago mo nanaman? Haisssh ako nalang Jeongieee~" sabay pout ko, TBH last year ko huling narinig yon, nong umam- ah nevermind.

"Yah!Hindi ko siya bago, kaibigan ko lang siya bakit? Naiinggit ka nanaman ba? Hahaha at mas gusto ko siya kaysa sayo bleh " inirapan ko lang siya, medyo ngumiti na si Nayeon ng sabihin yon ni Jeongyeon, Hmm Weirdddddddd~

"Ah oo nga pala nasan si Chaeyoung?" Tanong ko kay jeongyeon pero naka tingin siya kay nayeon kaya hindi niya siguro ako narinig, tumingin lang sakin si nayeon at imbis na si Jeongyeon yong sinagot siya yong sumagot sa tanong ko "Ahh kasama niya si Mina, yong kaibigan ko nag lakad lakad sila"

"Eh si Momo?" Tinanong ko ulit si Jeongyeon pero si Nayeon ulit yong sumagot.

"Ah ang alam ko sinunod siya kila Chae at Mina eh, wag kang mag alala babalik din sila"

Tumango nalang ako at tinapik si Jeongyeon, tumingin naman siya sakin with 'what the heck?!', reaction sa mukha niya.

JH:"Baka matunaw si Nayeon-Unnie kakatitig mo"

NY:"Ehh~"

JY:"huh? Bakit ano yon?"

Tumawa nalang ako dahil halatang tinititigan niya talaga si Nayeon kanina.

JH:"Never mind, babalik na pala ako sa room natin gusto kong uminom ng tubig, sige aalis na ako baka hinihintay na din ako ni Dad".

Hindi ko na hinintay ang sagot niya, umalis ako agad, medyo natatakot akong bumalik sa room, baka pagalitan ako ni Dad.  Papa ko yong coach namin, kaya nakakatakot talaga pag pumalya ako, kilala ako sa school dahil sa tatay ko, pero hindi ako natutuwa doon, dahil feeling ko ginugusto lang nila ako dahil sa galing ng tatay ko, pero hindi nila ako ginugusto kong ano ako, pero si Chaeyoung, Momo, at Jeongyeon iba sila, wala silang pake kong sino at ano ako, nakilala ko din sila dahil kay Dad kaya nag papasalamat din ako sakaniya dahil, kong hindi dahil sakaniya hindi ko sila makikilala, tinuturuan na niya silang tatlo noon ng maisipan niyang isali ako, at simula ng araw na yon naging kaibigan ko sila.

Lagi nilang nakikitang napapagalitan ako, pero hindi ako umiiyak dahil lagi silang nandiyan para sakin, hindi nila hinahayaang malungkot ako, kong napagalitan ako ni Dad, lalo na sa harap nila at harap ng buong athletes.

Hindi sila mag dadalawang isip na pumunta sa likod ko at samahan ako, never kong sinabatan si Dad, may respeto ako sakaniya.

(Papa niya si BAMBAM sa story na to ahhaa sorry yon lang naisip ko eh)

BM:"Kamusta naman yong laban mo?"

Bungad agad ni Dad sakin pag pasok ko ng room namin, medyo tumahimik muna ako,hindi ko sana sasagutin yong sagot niya pero alam kong mas malilintikan ako pag hindi ko siya sinagot.

JH:"Ok lang naman Dad"

Tumango lang siya na parang wala lang sakaniya. Alam ko namang wal siyang pake lalo na naka second lang ako...