7

342 10 0
                                    

Momo's P.O.V

Natapos din ang ako, pero second lang ako, ang mahalga ginawa ko ang best ko, paano ba naman kasi tumakabo sa isip ko si Dahyunnnnie... Naka second ako so next meet makakapunta ako, so makikita ko siya so magiging aki- WAHHHHHH!!! MAGIGING AKIN SIYA!!! Pero ang inaalala ko ay bakit parang ang pula ng mata ni Jeong kaninang tumakbo kami? Nakakapanibago... Minsan ko lang siya makitang umiyak, siguro dahil nanaman kay Jihyo, or ewan ko hindi ko din masabi, alam kong may gusti siya kay Jihyo, alam ko kong anong ipinangako ni Jihyo sakaniya, alam ko lahat, pero... Haissh bahala na. Sana hindi ako matulad sakaniya, ayaw kong mareject ni Dahyun.. DAHYUN HIRAI HIHIHI.

Nag wala ako sa gilid para akong tangang talon ng talon at sigaw ng sigaw dahil sa kilig na ako din naman mismo ang may pakana, medyo nakakahiya pero mwe wala na akong pake hahahah.




Naisip ko na puntahan si Dahyun dahil sigurado ako tapos na siya ngayon. Kinuha ko na yong jacket ko, tapos hinanap yong Archery, alam ko kong nasana yon, school namin to eh, ilang minutong pag lalakad ay nakarating na ako sa pupuntahan ko, kahit saan saan ako tumingin para lang mahanap yong babaeng yon pero iba yong nakita ko, si Sana at Tzuyu, naisipan ko naman silang lapitan dahil ang sweet nila sa totoo lang naiinggit ak- HMMPPH?! ASAN KASI SI DAHYUN??!

MM:"Tzuyu nasan si Dahyun?"

TZ:"Ah nasa garden, mag papahangin lang daw sabi niya"

MM:"Ok ok, sorry pala naabala ko pa yong LANDIAN niyo ni Sana :) sige bye bye."

Tumakbo na ako para pumunta sa garden, siyempre tulad ng sinabi ko school ko ito! Kaya alam ko kong nasaan yon nasaan yan at nasan yon basta!

Pag datin ko doon ay nakita ko siyang mag isa, medyo na mumula siya... Anong problema niya?

MM:"Dahyuniieee namiss kita anong ginagawa mo dito?"

DH:"W-wala, namiss din kita :)"

MM:"Naalala mo pa yong sinabi ko? Kanina lang mga 3 or 2 hours ago?"

DH:"Na nagugutom ka at gusto mo kumain ng jokbal? Kaya iniwan mo ako?" Nag pout naman siya, hindi ko alam pero ang cute niya mwihihi gusto ko siya iuwi.

MM:"Pabo~ hindi yon!"

DH:"Eh ano?"

MM:"Yong sinabi kong magiging akin ka pag makakapunta ulit ako sa meet next ermm 5 months yon" nginitan ko naman siya, seryoso ako sa sinabi ko.

DH:"Oh?"

MM:"Well, nag second kasi ako, alam mo namang first to third ang inilalaban kada meet diba? So ibig sabihin magiging akin ka!"

DH:"ehh? Bat ang bilis?"

MM:"A-ayaw mo ba?"

Yumuko naman ako at tumingin sa kabilang direksyon siguro mabilis talaga kasi kakakilala lang namin 3 or 2 hours ago... Sorry dahyunniee~

DH:"Ok tatanggapin ko, pero saka lang ako magiging sayo pag araw na ng Meet, at syempre akin na number mo, para may communication tayo"

MM:"wahhh~ thank you Dahyunieee~ i wuv yuuuu!" Sabay pa cute sakaniya, tumawa naman siya so it means gumana hehek.

DH:"SHHH, MASYADO MAAGA PARA DIYAN!" tinaasan niya naman ang boses niya pero hindi siya galit.

Nag kwentuhan lang kami ng nag kwentuhan sa garden bench, hindi ko namamalayan ang oras ang saya niyang kasama hanggang sa nakaramdam ako ng antok, dahan dahan kong ipinikit ang mata ko, hindi ko na pinigilan, dahil alam kong kay dahyun naman ang bagsak ng ulo ko.

"Saranghae~"

Huling salita narinig ko bago ako pumikit at natulog sa balikat niya...

~~~















Mina's P.O.V

Kanina pa kami nag lalakad ni Chaeyoung pero hindi pa namin nalilibot yong buong school, masyado kasing malaki tong school nila parang ewan ko basta ang laki..

"Hindi ba sila Dahyun at Momo yon?" Sabay turo ko sa bandang upuan sa garden na medyo malapit sa kinatatayuan namin ngayon ni Chaeyoung.

"Ahh oo nga tara puntahan natin sila"

Sabay kaming tumakbo papalapit sa dalawa pero natawa ako sa posisyon nila, si Momo nasa balikat ni Dahyun natutulog, ay wait hindi lang si Momo unnie ang tulog! Ahahha tulog din si Dahyun pero naka nganga kunti! Whahaha nakakatawa silang panoorin hahaha.

"Tignan mo oh, mag kaholding hands sila" sabay turo sa kamay ng dalawang natutulog habang tumatawa kasama ko.

"Wag kang mainggit tayo din naman eh"  sabay taas ko ng kamay naming mag kahawak ngumiti lang siya sakin "Umupo muna tayo dito, kanina pa tayo nag lalakad, at pagod na ako, may laban pa ako mamayang 4"

"Huh? Bakit ang late?" Tanong ni Chaeyoung sakin "Tinanong mo ako noon kong bakit ako maputi? Well yon yong sagot! Saka lang kami nag papractice at may laban pag medyo wala ng araw"

Tumango lang siya na parang hindi pa nakakapanood ng swimming contest sa buong buhay niya.

"Hindi pa kasi ako nakapanood ng swimming contest eh" - Chaeyoung.

"Sige panoorin mo ako mamaya smol para may inspirasyon ako" - Ako.

"Yah~ wag mukong asaring maliit sige ka hindi kita papanoorin" - sabi niya naman ulit, ang cute niya mag tampo, haha para siyang batang naagawan ng candy.

CY:"Minari~ galingan mo ha? Gusto ulit kitang makita next meet"

MN:"Next meet mo lang ba ako gustong makita?"

CY:"Araw araw sana kung pwede lang pengu~ at napaka tagal ng next meet 5 months"

Napasimangot naman ako sa narinig ko, tama siya 5 months pa yong next meet, ni hindi panga sigurado kong makakapunta ako dahil hindi pa tapos ang laban...

MN:"Huwag mo akong kakalimutan ha? Mag kaibigan padin dapat tayo pag katapos ng 5 months ok?"

Tumango naman siya, mali bang mag mahal ng mabilis? I mean as in, kasi ngayon ko lang to naranasan, ngayon lang ako nag kagusto na napaka bilis tama ba to? Mag coconfess naba ako? Siguro.

MN:"Ahh Chaeyoung, may sasabihin sana ako"

Tumigin naman siya sakin, napaka ganda niya talaga, hindi ko ata kakayaning malayo siya kahit halos wala pang maghapon kaming mag kasama, nakasama ko na siya noon, mas maikilng panahon, ganon din ang nararamdaman ko ngayon, aalis nanaman kami, kasi bukas ng 4 matatapos ang meet na toh.

MN:"Mag papakabait ka pag wala na ako ha?"

Tumango naman siya at nginitian ako.

Siguro wag muna ngayon :) merong tamang oras para sa pag ibig hindi naman kailangan na ipilit, baka kasi hindi niya naman pala ako gusto.

.|END OF CHAPTER 7
~~~

SORRY KONG BORING TONG CHAP NA TO PERO SANA SABIHIN NIYO LANG DIN KONG PANGIT HAHA DIKO NA ITUTULOY

-A

The Athletic LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon