The Athletic Love

27

Tzuyu's P.O.V

Malapit na kaming bumaba, anong gagawin ko pag nakita ko siya? Hindi ko siya kakausapin? Pero namimiss ko na siya, yes galit ako sa tatay niya pero hindi sakaniya, pero wala din naman akong ibang magawa kundi layuan siya, ayaw kong magalit sakin si Eomma, ayaw kong suwayin siya, baka nga bumangon pa sa hukay si Appa para sampalin ako eh, edi patay ako.

"Stop doing that Tzuyu you're like a puppy and it's not arghh para kang tanga!" Kanina pa kasi ako hindi mapakali sa upuan ko, sa sahig na ako ng bus umupo, ayaw ko pang bumaba 😭 hindi pa ako ready.

"Kinakabahan ako Dahyun, paano pag kinausap niya ako? Hindi ko siya papansinin? Parang ang rude naman nun diba?" Binigyan niya naman ang ng mukhang parang nang didiri, ewan ko nong siya nag eemote hinahug ko siya tapos ngayong ako naman ganyan lang siya? Aba aba.

"Kailan kapa nag ka pake? Ang savage savage mo kaya, halos walang kumakausap sayo sa room kasi babarahin mo lang sila or ipapahiya tapos ngayon hindi mo alam gagawin mo?"  Oo nga naman, pero bakit ako ganitoooooo!

"Pag ikaw kinausap mo si Momo ipapatapon kita sa Mars." ... "Aba't pot-"

"Andito na tayo!" Sigaw ng isang studyante, taena mas malakas pa sa busina ng bus!

"Hoseok! Ang lakas ng bunganga mo! Mas malakas pa sa busina ng Bus!" Sigaw ng isang studyanteng katabi niya, halla nag salita ang hindi maingay.

"V naman eh! Tara na nga!" Bumaba na kaming lahat, siyempre yong mga boys ang mag bubuhat LAHAT kaya gustong gusto ko sa school na toh e haha magagalang mga lalake.

"Ok, doon kayo sa Room na yon" sabay turo ng teacher sa pinaka malapit na room.

"May taga YG doon..." P*ta? Bakit? Katabi namin sila? Ulit?!

"Mag lalakad lakad muna ako Tzu, mauna kana ok?" Tumango nalang ako, hayaan mo na siya hindi naman siya malandi para mag hanap ng iba, alam ko namang kay Momo-unnie lang din naman bagsak niya. Hindi ako galit kay Momo-unnie, lahat nag kakamali, nih hindi pa nga alam ni Dahyun kong bakit yon nangyare eh, kaya ayaw ko siyang i judge, pero ayaw ko ding nakikitang umiiyak si Dahyun.

"Ok ma'am..." sabi nalang lahat, nag lakad naman na ako papunta doon, ayaw kong pumasok pero kailangan kong mabihis noh. Nasa tapat palang ako ng room ng maalala ko kong paano ko unang nakita si Sana.

Naka tayo siya noon sa tapat ng room nila, nakatingin siya sakin siyempre maganda ako ehehe, pero saka ko na yan iisipin, kailangan kong mag focus sa game. Nag punta ako dito para sa GAME.

"Tzuyu-ahh!" Tumakbo naman si Mina papunta sakin tapos niyakap ako, aw namiss ko din siya kahit puro landi lang naman sila ni Chaeyoung pag kasama ko sila.

"Unnie kamusta na?"

"Ikaw kamusta kana? Kamusta na kayo ni Sana?" And bang! Her name! Again! O myghad why? Hindi niya paba alam? Tumahimik lang ako baka kasi maalala niya yong nangyari or baka hindi niya alam.

"Uhm sorry naalala ko.." tumango nalang ako kasi baka sabihin niya nanaman yong pangalan niya eh.

"It's ok unnie."

And then i froze, yes! Let it go! Let ig go! Sana is here!

"Tzu-" bago pa siya makapag salita nag salita na ako, hindi, ayaw ko, i mean bawal. "Uhm sige mag bibihis pa ako, mamaya nalang ulet unnies."

Pumasok ako agad sa room namin, nakita ko namang sumimangot si Sana, alam ko... Pero anong magagawa ko?

Pumunta naman ako sa mga gamit ko tapos nanguha ng damit ko, kailangan kong mag bihis.

"Nakita ko yon." Nagulat naman ako kasi biglang sumulpot sa likod ko si Dahyun.

"Bakit ka andito? Akala ko mag lalakad lakad ka?" Si flash ba siya? Parang ang bilis naman.

"Andyan na sila eh." Ohh i see hehe parehas kaming may nilalayuan.

"Ok ok, magbibihis na muna ako bahala kana diyan." Pumasok naman ako sa C.R tapos nag bihis na.

Momo's P.O.V

"Andito na tayo!" Nagising naman ako ng batuhin ako ng unan ni Chaeyoung, napaka hyper niya simula ng umalis kami sa bahay nila Jihyo, nauna kaming nakarating kaysa sa bus ng school namin, naligaw na ata sila.

"Yah! Hindi mo ako kailangang batuhin ng unan!" Kinuha ko naman yong binato siya sakin tapos ibinato ko din sakaniya. "Kanina pa kita gingising, binuhat na nila yong mga gamit mo, and guess what? Mag kakatabi nanaman tayo ng room."

Sana makita ko agad si Dahyun, gusto kong mag explain sakaniya, hindi ko kayang ganon kami, and yong bet? Kailangan ko yon, prize ko yon.

Bumaba na ako sa van tapos sinundan si Chaeyoung siyempre hindi ko pa alam kong saan yong room namin eh, may nakita naman akong babaeng nag lalakad lakad napangiti naman ako ng marealize ko kong sino yon. DAHYUN.

Nilapitan ko naman siya, yayakapin ko na sana siya pero nung nakita niya ako umatras siya, "let me explain dahyunie" hindi naman siya nag salita, humakbang ulit siya palikod, "I don't care Ms.Hirai"

"I know but please listen to---"

"Hindi na Kailangan, tyaka bakit? Tayo ba?" Tumagos sa dibdib ko yong huli niyang sinabi, tama naman siya.. may kami ba?

Umalis naman siya ng hindi nag sasalita, nakita ko naman si Chaeyoung na medyo naka layo na, pupunta siya kong saan papunta si Chaeyoung, ah oo mag kakatabi kami ng room ulit.

Pero hindi ko naman dapat siyang sukuan ng ganun ganun nalamg diba? Kailangan ko siya.

"It's ok Momo, maybe next time, pero wag ka masyadong mag sasayang ng oras okie?" Tumango naman ako, tsk lovebirds, 2yeon.

"I know ngayon umalis muna kayo diyan sa daan papasok ako." Tumawa naman silang dalawa tapos pinadaan ako. Saaming mag kakaibigan ako lang ang wala, si Mina at Chaeyoung mag kasama ngayon, si Jihyo at Daniel tapos si Nayeon at Jeongyeon.

Pathetic.

"M-momo..."

Nag salubong naman ang kilay ko ng makita ko siya, siya nanaman? Teka? Dumating na yong bus nila?

"S-sorry, lasing tayo noon" ayaw ko siyang kausapin pero pareho naman naming kasalanan yon, hindi lang siya.

"Pareho tayong nag kamali ok? So please stop apologizing." Niyakap niya naman ako. "Pero i mean it, gusto kita."

"S-sorry Chaeryoung pero..."

"I know i know hindi mo na kailangang mag explain kong bakit, alam kong si Dahyun ang laman niyan, and sorry sa nagawa ko, so please lemme hug you ok?" Tumango naman ako at niyakap ko nalang din siya. I miss Dahyun. Sana mapatawad na niya ako.

.|End of Chapter 27|.

~~~~

Nagkamali ako ahaha hindi pa pala to matatapos :+ pero sana basahin niyo padin kahit medyo ang boring na din, uunti untiin ko kasi :).