'Till I met you (Truthfull Lies)

65 6 0
                                    

"Let's all welcome Mr. James Ramon and then again Ms. Kathileen Mendoza!"

Agad akong napatayo ng naramdaman kong may humawak sa braso ko.

"Third verse na agad ang kakantahin natin," agad akong napatingin kung sino ito at laking gulat ko ng bigla n'ya na lang akong hinila pa-akyat ng stage.

He immediately sat down at the chair and held his guitar, hindi agad ako naka-galaw sa kinatatayuan ko dahil ang bilis ng mga pangyayari.

Bakit hindi ko alam na magp-perform ulit ako?

Kuya James looked at me again and smiled, gesturing to come close to the mic na nasa tabi n'ya lang. I went closer as he wanted me to, pero ng tignan ko ang mga tao.

Dun ko lang naramdaman ang kaba. Bakit ngayon pa?

I started to breath heavily at naramdaman ko na lang na nanginginig na ang kamay ko.

Anong gagawin ko?

"Kathileen."

Bakit ngayon pa?

"Kathileen!"

Bumibigat nanaman 'yung pakiramdam ko.

"Kath..." nagising ako sa realidad ng hawakan ni kuya James ang kamay ko.

"K-kuya bakit wala k-kang sinabi sa'kin na k-kanta t-tayo?" Halata ang gulat sa mga mata n'ya ng magsalita ako, agad naman akong umiwas ng tingin.

This is getting out of hand. Anong ginagawa mo Kath? Your ruining the performance.

"I'm sorry, then...," I suddenly felt his soft lips against my cold hands, and to my suprise ng tumingin ako sa kan'ya. He was smiling.

"I hope that helped, even a little bit. I'm sorry little kitten, babawi ako after nito," he whispered between the loud cheers of the crowd.

I looked down at my hand, nakahinga ako ng maluwag ng hindi na ito nanginginig. 'Yung kaba na nararamdaman ko onti-onti ng nawawala.

I smiled, "Thank you kuya, sigurado 'yang bawi mo ah? I'll wait for that later."

Akala ko ba galit ka sa kan'ya?

I saw how he was so suprised sa response ko, right after my dramatic stage fright. I step forward and took the mic, with one snap of my fingers agad na tumugtog si kuya James.

With another deep breath I look straight at kuya James as he smiled at me, and started to sing.

(Huling Sayaw by Kamikazee)

"Di namalayan na malalim na ang gabi (ang gabi)

Pero ayoko sanang magmadali

Kay tamis, kay sarap

Ngunit ito na ang huli

Kailangan na yata nating umuwi "

He was looking at me until his verse ended at ako naman ang sumunod.

"Hawakan mo aking kamay

Bago tayo maghiwalay

Lahat-lahat ibibigay, lahat-lahat"

While singing I didn't notice I was also looking at him, like he was the only person I see at the moment.

The crowd was going wild as we hit the chorus.

"Paalam sa 'ting huling sayaw

May dulo pala ang langit

Kaya't sabay tayong bibitaw

'Till I met you (BOOK 1) (COMPLETED)Where stories live. Discover now