Dangerous Enemy (TCB#2)

Kabanata 15

Believe

Nang pinasok ko ang loob ng kwarto ni Perseus ay halos mapanganga na lang ako sa laki nito pero ang mas nakapagpanganga sa akin ay ang makalat niyang kwarto! What the?! Parang tirahan ito ng aso ah? Bakit ganito kagulo? Nilibot ko ang paningin at halos mapangiwi nang makita ko ang mga damit na nakakalat sa sahig pati na rin ang mga balat ng junkfoods meron ding beer in can tapos ang kaniyang puting kama ay halos gulo gulo.

Damn it! Seriously? Nakakatulog siya ng ganito kakalat?

Tuluyan na akong pumasok at padabog kinuha ang mga damit na nakakalat. Shit talaga yang Perseus na yan! Ang dami dami niyang pera para umupa ng katulong tapos ako pa talaga? Bakit ba ako sumusunod sa lalaking yan? Kasama pa rin ba ito sa utang na loob ko sa kaniya?

Nang matapos kong damputin ang mga damit ay nilagay ko ito sa isang basket, ngayon naman ay kumuha ako ng garbage bag at nilagay dito ang mga basura na nakita ko. Halos padabog ko itong nilalagay sa garbage bag.

"Bwisit! Hindi ba siya marunong maglinis?" I asked to myself. Napailing na lang ako dahil ang daming basura.

"Unggoy talaga!" Sambit ko habang pinupulot ang mga lata.

Nang matapos ay kumuha ako ng walis, I'm not actually doing this chores in our house but I think I can do this! Madalas akong manuod sa mga katulong namin noon na naglilinis, kahit nga paglalaba!

Bumuntong hininga ako habang winawalis ang sahig, hindi ko alam kung tama ang ginagawa ko pero pinagpatuloy ko lang ang ginagawa.

"Nagwawalis ka ba o nakikipagsayaw sa walis?" Isang tanong ang nakapagpatigil sa akin. Bumaling ako kay Perseus na ngayon ay nakahalukipkip sa pader malapit sa nakasaradong pintuan. Kanina pa ba siya diyan? And then I glared at him. Bakit hindi siya ang magwalis kung ganoon?

"Edi ikaw ang magwalis!" Iritado kong sinabi tapos padabog na pinagpatuloy ang pagwawalis, he chuckled after that. Tumaas ang kilay ko ng lumapit siya sa akin at inagaw ang walis. I crossed my arms while watching him sweeping the floor. Well masasabi kong marunong siya. But wait! why did he asked me to clean his room when obviously he knows how to clean it by his self!

"Marunong ka naman pala! You stupid!" I murmured the last words. Nakangisi siya sa aking bumaling ako naman ay itinaas ang kilay.

"I'm too busy to do these Emerald, I need someone who can help me to clean my room.." he said.

"At ako ang dinala mo dito-"

"Ofcourse para walang bayad." He chuckled. Ang sarap niyang sipain promise! Ang kapal ng mukha! Bwisit siya!

Padabog akong umupo sa kama at pinagmasdan siyang nagwawalis. Kunot noo ko siyang tiningnan. Hindi sa kaniya bagay humawak ng walis and doing that chores. It doesn't suites him. Maybe he's too rich to do that, like a king that must be obey. Hindi ganito.

Napaiwas ako ng tingin ng bumaling siya sa akin. Damn it! Am I looking at him too much?

"I cooked for dinner. Dito ka na kumain." He said after he put the broom in one corner of his room, sinundan ko siya ng tingin at nagulat sa sinabi niya.

"Gabi na?!" Gulat kong tanong, humalakhak siya at binuksan ang pintuan ng kaniyang kwarto.

"Check it on your wrist watch then." He said before he walked out, napairap ako at tiningnan ang aking relo at halos mapanganga ng makitang ala syete na ng gabi! Oh my gosh! Ang tagal ko na pala dito?!

Mabilis akong dumiretso sa kitchen at nakita ko si Perseus na naghahanda ng mga pinggan sa lamesa. Hindi ko alam kung bakit...kumakalampag na naman ang puso ko. Hindi ko alam kung bakit sa simpleng kilos niya lang na ganito kinakabahan at mas lalo ko pang nararamdaman ang mga kakaibang bagay sa aking sarili.

"Let's eat." He said when he saw me entering the dining. Umupo ako sa upuan at tiningnan siya ng mariin. He looked at me amused.

"Bakit di mo sa akin agad sinabi na gabi na pala?" I asked a bit irritated.

"Why? Do you have something to do?" He asked. Umiwas ako ng tingin ng umupo siya sa tapat ko.

"Wala naman..." i said. Bumaling na lang ako sa mga ulam na nasa harapan namin. It's a beef steak and a fried fish. Hmm it's smell nice and it looks yummy! Kumuha agad ako ng ulam ngunit napatigil ako ng humalakhak si Perseus, why is he laughing?

"What?!" Naiinis kong tanong, he looked at me playfully.

"You should put first the rice in your plate not the dish.." he said. Napairap na lang ako. Ang arte!

"Parehas lang naman yan! Ang arte mo!" Sabi ko at pinagpatuloy ang pagkuha ng ulam. Kukuha na sana ako ng kanin pero natigil ako ng si Perseus na mismo ang naglagay ng kanin sa aking plato. Natigilan ako habang seryoso siya sa ginagawa.

"Tama na.." i said when I saw that the rice he's giving is too much.

"Ang unti mong kumain, the reason why you're so skinny." He said with a chuckle. Napatingin ako sa kaniya ng masama.

"Whatever!" I said and then I started eating.

I'm so full when I finished. Nang matapos si Perseus ay kinuha niya ang aking pinggan para ilagay sa sink. Tumayo ako at tinitigan ko ang likod niya habang nakaharap sa sink, he washed his hands before he turned to me.

"I'm going home. I'll just text my driver and-"

"No need, I'll drive you home." He said he didn't let me speak because he went to the second floor of his unit.

I don't know what is happening to me. But his every move made me hope for something else, that maybe it's not just because we know each other since when we're young and my friend is his sister. But damn it I don't want to hope too much because he has Kaira, his damn ex! And I know Perseus is such a playboy! He will never fall for someone like me who's always making him upset or mad, because in every eyes of others, we are enemy.

At habang bumabyahe kami patungo sa bahay, I realize something. I realized that from the very beginning I already lost. I lost from the battle. Battle between my mind and heart. And obviously, my heart wins, and my furious mind is lose.

"I want you to answer my call when I'm arrive in my condo. So...don't make me wait." His last words before he left me in front of our house.

At katulad nga ng sinabi niya, after my night bath I heard my cellphone ringing and it's from monkey Perseus that's how I named him from my contacts.

"Hello?" I answered. The other line is quite, maybe he's now in his bed?

"Are you busy?" He asked. Tumaas ang kilay ko.

"Why are you asking? Alam kong kahit busy ako tatawag ka pa din, epal ka kasi." Walang preno na naman ang bibig ko, he chuckled.

"Ganun na ba kasama ang tingin mo sa akin?" His tone is playful. Humiga ako sa kama at niyakap ng mahigpit ang aking unan. Why am I feeling this? It's like floating on the clouds? Damn it!

"Well...matagal na you stupid." I said. Lalo pa siyang humalakhak, his laugh made me at ease.

"I'm happy bothering you though." He said with humour. Lalo pang humigpit ang yakap ko.

"You are so evil monkey!" I said a little bit tensed. He laughed.

"My day will not be perfect without seeing your face irritated, so maybe you're right. I am evil because I'm happy seeing the girl I like irritated..." he said in a husky tone.

Natigil ako sa sinabi niya. Hindi ba ako nabingi? Tama ba ang narinig ko? So...he likes me now? Is he joking? Uminit ang pisngi ko sa lahat ng narinig.

"Wag mo akong bolahin...you can't make me believe at your tricks." I said, he laughed.

"Someday....you'll believe. I will make you believe." He said like it's a promise.