Dangerous Enemy (TCB#2)

Kabanata 40

Asshole

Sobra sobra ang kaba ko habang pinapark ang aking sasakyan sa parking ng aming bahay. Nakita kong nasa labas sina mommy at daddy at mukhang nag aalala. Mas lalo tuloy akong kinakabahan!

"Mom! Dad!" Tawag ko sa kanila. Sa nag aalalang mga mata ay lumapit sila sa akin at hinagkan ako.

"Emerald! Where have you been?!" They both asked. Niyakap ko silang dalawa. Damn it! Hindi ko namalayan ang oras!

"I'm sorry, I just visited someone and..." I swallowed hard. Where's Perseus?

"Nandito po ba si Perseus?" I asked. Kitang kita ko ang pag aalala sa mata ni mommy.

"Mabilis siyang umalis ng malaman niyang nawawala ka! Sabi niya ay hahanapin ka daw niya!" Mom said. Lalo akong kinabahan. Shit!

Mabilis kong kinuha ang aking phone at tinawagan siya, I saw different text from him, it all contains where I am. Damn it! Where is he?

"M-May nasabi po ba siya kung san siya pupunta?" I asked worriedly.

"Wala anak." Sagot ni dad. Damn it!

Pumasok kami sa loob at hindi pa rin ako mapakali! Where are you Perseus? Tumayo ako, determinado na pumunta sa condo niya.

"Mom...dad...pupunta lang po ako sa condo ni Perseus doon ko na po siya hihintayin." Sabi ko at mabilis na inayos ang sarili.

"Gusto mo bang ipahatid kita?" Dad asked. Umiling ako.

"No dad, kaya ko naman." I said and I walk fastly. Pinaandar ko ng mabilis ang sasakyan at ipinark sa basement ang sasakyan. Mabilis akong pumasok sa elevator at pinindot ang floor kung nasan ang unit ni Perseus. I tried to call his phone so many times but it's out of reach! Damn it!

Mabilis kong tinype ang kaniyang passcode at ng binuksan ko ito ay agad kong binisita ang kwarto niya. Lalo akong kinabahan ng wala man lang akong nakitang sign kung saan siya pumunta! It's all my fault! Kung hindi lang sana...

Umupo ako sa couch at tinakpan ang aking mukha, my tears flowed in my eyes. Where are you Perseus?

But suddenly I got disturbed by an opening of the door of this unit. Napatayo ako ng makita ko si Perseus, he looks tired and lazy. But he's still handsome wearing his polo longsleeve and a slacks.

"Perseus!" Tawag ko sa kaniya. Pero mas nagulat ako ng mabilis siyang lumapit sa akin at mahigpit akong hinagkan. Ramdam na ramdam ko ang kaniyang pag aalala.

"Fuck! I almost thought that you left me again!" He whispered. Parang may humaplos sa aking puso. Ramdam na ramdam ko ang takot niya, dahil sa akala niyang umalis akong muli at nawala.

"I'm sorry..." i said. Halos maiyak ako. Nang humiwalay siya sa yakap ay tinitigan niya ako ng mariin.

"Where have you been?" He asked. Kinagat ko ang aking pang ibabang labi. Huminga ako ng malalim.

"I...was...investigating...all by myself." I choose to say the truth because I'm too guilty for what happened and lying for him will make me more guilty! Hinawakan niya ako sa aking balikat at madilim na tinitigan.

"You promised me, you'll tell me whatever you want to do! Bakit mag isa kang umalis? Why didn't you tell me? I'm so worried sick about you!" he lash out. Nangilid ang luha ko. I know it's all my fault.

"I'm sorry...I just want to find it out all by myself...I'm really sorry." I whispered. Muli niya akong niyakap. Ramdam na ramdam ko dito kung paano siya nag alala sa akin. Tinitigan niya akong muli nang humiwalay siya sa yakap.