[Unicode]
မနေ့ကလမ်းတော်တော်လျှောက်လိုက်လို့ထင်တယ် မနက်နိုးလာတော့အတော်လေးကိုညောင်းညာကိုက်ခဲနေသည်
"အင့်......"
Xiao zhan တစ်ယောက်ပျင်းကြောဆန့်ရင်းသန့်စင်ခန်းထဲဝင်လာခဲ့ရာမှန်ထဲမြင်လိုက်ရတဲ့သူ့ပုံရိပ်ကြောင့်သန်စင်ခန်းထဲဖင်ထိုင်ကျသွားရတဲ့အထိပင်
ဘာကြီးလဲ အဲ့တာကဘာတွေလဲ
ခုနကကသူလဲကျသွားတဲ့အသံကြောင့်yiboသန့်စင်ခန်းထဲပြေးလာခဲ့သည်
"ကိုကို ရရဲ့လား"
ထိုမေးခွန်းကိုမေးနေရင်းနဲ့ပင်xiao zhan ကိုပွေ့ချီလိုက်သည့်yibo
"ဘာတွေလဲ"
"ဟမ် ကိုကိုဘာပြောတာလဲ"
"ငါ့ကိုယ်ပေါ်ကအကွက်တွေကိုပြောတာ"
Xiao zhan ပြောတော့yiboခြေလှမ်းတွေရပ်သွားရသည်
"အာ မနေ့ကိုကိုအတိတ်မေ့နိုင်လောက်တဲ့အထိကျွန်တော်ကြမ်းသွားတာနေမယ် အဲ့တာဆိုကိုကိုပြန်မှတ်မိအောင်ကျွန်တော်အစအဆုံးပြန်ပြောပြပေးမယ်"
ထို့နောက်Xiao zhanကိုကုတင်ပေါ်အသာချပေးပြီးသူကိုယ်တိုင်လည်းxiao zhanဘေးဝင်ထိုင်လိုက်သည်
"မနေ့ညကကိုကိုကိုယ်တိုင်ပဲကျွန်တော့်ကိုတောင်းဆိုခဲ့တာလေကိုကိုနဲ့တူတူအိပ်ပေးဖို့ကို"
"ငါက..!??"
"အင်....."
"ပြီးတော့ကျွန်တော်ပေးတဲ့သာယာမှုအောက်မှာကိုကိုအရမ်းပျော်နေခဲ့တာလေ နောက်ပြီး....."
"တော်တော့ ဆက်မပြောနဲ့တော့ အဲ့တာငါမဟုတ်ဘူး"
"ဟင်...ကိုကိုဟာသတွေအရမ်းပြောတတ်တာပဲ ကိုကိုကကိုကိုမဟုတ်တော့ဘယ်သူဖြစ်ရမှာလဲ"
"မနေ့ကငါတို့ဘုန်းကြီးကျောင်းကိုသွားလည်ပြီးအရမ်းပင်ပန်းနေတာမို့ငါကအဲ့လိုတွေတောင်းဆိုနေမှာမဟုတ်ဘူး"
ထိုစကားကြောင့်yiboတစ်ယောက် xiao zhanကိုမျက်နှာသေဖြင့်စိုက်ကြည့်နေခဲ့သည်
"ကိုကိုဘာတွေပြောနေတာလဲ အဲ့တာကလွန်ခဲ့တဲ့သုံးလကတည်းကသွားခဲ့တာလေ"
YOU ARE READING
psycho boy(YiZhan)
Fanfiction#wangxiao #wangyibo #xiaozhan Start-5.11.2019 End-15.12.2019
