Çekip gitmesi güç bu yaşanmışlığın,
Sebebidir geç kalınmış humar umutlar.
Kandırma kendini toprağım dediğin kadının dizlerinde.
Hem Dicle'de dengbejlerin sesinden muaf.
Kalbime giydirdiğim şiir mi lal?
Yoksa şehrin mi göçe yâr?
Kibrit çakmıyorsa eskisi gibi,
Mum aydınlatmıyorsa geceyi,
Zılgıt sesi delmiyorsa hatıraları,
Artık yaşıyorum demek de kabahat.
Gün mü geceye itaatkar?
Yüzüm mü geceye aşikar?
Şiir de sevmiyor artık seni.
Koydurmuyor acını dizesine.
Okşamıyor saçını rüzgar.
Ağlamıyor eskisi gibi anan.
Desene;
Vakit ölümden istediğini al.
Vakit ölmekten bıktığın ân.
