Üstü açık kalmış hasretin; bir yanı kabus, bir yanı kıyam.
Üstümde cirit atmak da ne ?
Ata buyruğu özlem, acılar da yadigâr.
Seher'in kimliği kadar yaşasam da kâfi. Her yanım ölüm, her anım zulüm.
Benim ben! Leş kavgasında kayrılan.
Sert kayalardan, vadilerden, sık ormanlardan gelen soğuk el.
Suskun dillerin sesiyim.
Hoş, sesim de duyulmaz.
Benim lan ben! Sükûtun piriyim.
Akçelerden, yakutlardan ve ak diye bilinen kendi evlatlarından arınan.
Ezberin diliyim ki elzemlerde barınan.
Benim oğlum ben! Kendi kimliğime ecnebi kalıp, aynada kendime yumruk atan. Acıyı önüme yol yapmış, yol yordam bilmeden kendi kolumdan tutup Dicle de boğduran.
Benim lan ben! Ağzınıza çekilen fermuarla içinizde tutsak kalan bir yabancı öyle ki esamem bile okunmaz
