Bilsem ki bir vakittir aşk.
Ve vakitlerden mağriptir ömrün.
Güneş geceleyin tez elden açar.
Kefene sarılan yıllar; kundakla yeniden doğar.
Bilsem ki ölümdür; koynunda uzun uzadıya yatmak.
Ve artık ölüm şuursuz bir dürtüyle ölgündür.
Kuşlar göç mevsiminde yüreğime konar.
Şimdi, seni anlatmak beyaz sayfalara başlı başına bir isyan.
Ve ezber olan yüzlere acımasız bir idam.
Yani, seni biçmek bir şiire; bir ölüye giydirilen yeni bir hayat.
