Pişmanlığı on geçe geçti muradım herkesten önce
Göçtü umut, bende kışı görünce
Gençtim taki yar benden geçince
Öyle ki acım bile o devirde taze.
Bir saat çaldı ağıt gibi tiz bir sesle
Dank ta neymiş? Beynime oturan bildiğin işkence
Susmadı kalem aradı kelâmı bin bir dertle
Şiir de gitti, kalan hüzünden berceste
Pişmanlığı on geçe o'na düştüm
İnce'ydi aşk kolaya kaçtım
Yalnızlığa havale edilince, çoktandır yastım
Üstümde yalın bir pişmanlık, yalana kandım
Düştüm kuyuya, son durak sandım
Aydınlık yolu kapalı saydım
İz isten geçince, hep sola saptım
Hakikatin farkına, ölümü on geçe vardım.
