Otur yanıbaşıma! Fiilden fil'e geçiş yapanları izleyelim.
Üzüntü ve kedere karışsın kanımız ki; kardeş diyebilelim arkamızdan bıçakla vuranlara.
Canı alıp bir çoğul ekleyelim Özgecan'ın ardına. Fakat lar ekini yine de ayrı yazalım kadının kanlı yazgısından.
Hangi coğrafyanın mat rengi yakışırsa odamıza; boyayalım gözyaşlarımızı ki acımızdan nasiplenmesin etimize düşkün timsahlar.
Kahkahanın adına edepli bir gece tertip edip, ağlayalım; dizlerimizi kırıp ana kucağında.
Dizlerini dövmesin diye büyüklerimiz aldan dövme!ler yapalım yanaklarımıza. Sonra, en çok ölüme benzesin betimiz benzimiz diye durmadan doğuralım.
Hiç yaşamamış ya da görünmez bir suretle Şeref'e deyip ölelim kuşaktan kuşağa. Ki ardımızdan kucak diye değiştirsinler yazdıklarımızı otopsici bey amcalar.
Havaların soğukluğuna veryansın edip yanalım mesela keyfe keder.
Isınmazsak şayet bir de kezap patlatıp "saflığımıza" deyip bulaştıralım yüzümüze gözümüze.
Altından bir ip bağlayalım bu gece boğazımıza. Öyle ki ömrümüz kadar uzun olsun.
Nefesimizi kesip kesmece diye satalım Azrail'e üçüne beşine bakmadan.
Oyun bitsin bizler evimize dağılalım.
Ölelim yahu ölelim! Elimizi korkak alıştırmadan.
