Marvel ' la DÜŞLE

30.bölüm

Bucky Barnes

...............

Hamileydim. Bunu şimdi, az önce doktordan öğrenmiştim. Tabii ki bu bebek benim eski sevgilim yani yeni ayrıldığım Bucky dendi. Onu hala seviyordum hatta ayrılmayı ben bile istememiştim ama olmuştu. Herşey için kendini suçluyordu hala ve bu bizim aşkımıza engeldi ona göre. Bunu ona söylemek isterdim ama muhtemelen beni görmek istemeyecekti. Gözümden bir damla yaş aktı. Hızlı adımlarla çıktım hastaneden. Gözyaşlarıma engel olamıyordum. Hemen arabama atladım ve evime doğru sürmeye başladım.
............

Sonunda eve varmıştım. Gözlerim de kızarıklıklar vardı. Ağladığım her halimden belli oluyordu. Anahtarla kapıyı açıp içeriye girdim. Salona geçtim. Karşımda aniden Bucky i görünce donakaldım. Gözyaşlarımı serbest bırakmamak için uğraşıyordum.

"İyi misin? Hastaneye gitmişsin."

"İyiyim." ona kısa cevaplar vericektim. Derhal burdan girsin ve bende rahat rahat ağlayayım.

"Ağlamışsın."

"Hayı-"

"Beni kandırmaya çalışma Y/N! Senin senden daha iyi tanıyorum ve bir sorun olduğunu biliyorum. Bana anlat lütfen."

"Hayır Bucky. Bir sorun yok."

"O halde neden gittin hastaneye?"

Beni sıkıştırmaya devam ediyordu. Beni benden iyi tanıdığını söylemişti. Kendimi ağlamamak ve herşeyi anlatmamak için tekrar sıktım.

"Bu seni neden ilgilendiriyor! Hastaneye gitmem, ağlamam seni neden ilgilendiriyor!"

Sabrımın osn sınırlarını kullanıyordum.

"Tabii ki ilgilendirir. Seni seviyorum!"

Bucky nin söylediği şey karşısında gözyaşlarıma hakim olamadım. Hıçkırarak ağlıyordum artık.

"Hey hey ağlama tatlım. Lütfen lütfen şştt."

"B-bucky b-ben... ben h-hamileyim Bucky!"

Ağlamaya devam ediyordum. Bucky dediğim karşısında kaskatı kesildi.

"Ne! H-hamile misin?"

Kafamı onaylayarak salladım.

"Sen ciddi misin! Ben şimdi baba mı oluyorum? Tanrım hayatımda aldığım en güzel haber."

Ben Bucky nin sergilediği davranış karşısında şaşırırken o bana odaklandı. Sonra yüzü aniden düştü.

"S-sen istemiyor musun?" sesi ağlamaklı çıkmıştı.

Kafamı olumsuz anlamda salladım.

"Hayır! Tabii ki de istiyorum. Sadece benn... sen benden ayrıldığını söyledin ve şimdi de beni sevdiğini söyledin. Ne yapacağımı şaşırdım!"

"Haklısın bebeğim. Özür dilerim. Ama ağlama hadi affet beni ve bir bebeğimiz olacağını herkese söylemeye gidelim."

Bana gülümseyerek bakarken ben tekrar ağlamaya başladım.

"Yine ne oldu?"

"Sadece hamilelik hormonları. Merak etme sevinç gözyaşları."

Diyip dudaklarına yapıştım.

"Hadi bebeğim. Haberi bizimkilere vermeye gidelim."

Onu onayladım ve beraber kuleye doğru yola koyulduk.

.............

Selamın Hellloo!

Nabersiniz?

Bölüm nasıldı?

Umarım beğenirsiniz.

Sizi
Seviyoruumm
Böcüklerimmmm💓💓