Pietro Maximoff
...............
Avengers kulesine doğru yola koyulmuştum. Sinirliydim. Pietro ile buluşmak için sözleşmiştik ama o beni ekmişti onu tam 45 dakika beklemiştim ama gelmemişti. Gelmesi bir dakika bile almazdı. Kulenin önüne geldiğimde düşünmeden içeri girdim. Asansöre bindim ve salona giden düğmeye bastım. Asansör açıldığında Pietro karşıda bir kızla gülüşüyordu. İçeri girdim.
"Pietro?" pietro bana bakınca yüzü aniden soldu.
"Bir dakika bekler misin? Bir arkadaşım." kız kafa sallayınca ben şaşkınca Pietro ya bakıyordum. Kolmudan tuttu ve asansöre doğru ilerlemeye başladı. Pietro nun odasına geldiğimizde kolumu aniden çektim ve bağırmaya başladım.
"Ne demek bir arkadaşım!" yüzüme bakıyordu ve konuşmuyordu.
"Sana diyorum Pietro. 45 dakika bekledim seni neden gelmedin?"
"Anna gelince seni unuttum."
"Ne?"
"Duydun işte sohbete daldık ve seni unuttum." sinirlenmiştim. Bana karşı gösterdiği davranışlar bu aralar hoşuma gitmiyordu.
"Pietro sen iyi misin? Peki arkadaş mevzusu? Beni unutuyorsun! Sonra arkadaşın oluyorum! Bunu bana açıkla!" bağırıyordum artık.
"Sıkıldım senden."
"Ne?" benim sesim bir fısıltıdan ibaretti. Ama o sanki normal birşey söylüyormuş gibi rahatça konuşuyordu.
"Ne duyduysan o! Ayrılmak istiyorum." elimi anlıma koydum ve üzerine baskı uyguladım. Pietro bana neler diyordu böyle? Tanrımm! Ben ne yaptım ona?
"Ne oldu Pietro bir anda ne değişti?" ona arkam dönüktü ve artık gözlerimden yaşlar geliyordu. Pietro bir süre cevap vermeyince önüme döndüm ve Pietro ile göz göze geldim. Bana kırgın gözlerle bakıyordu. Bana aldığı kolyeyi çıkardım ve avucuna bıraktım.
"Umarım sıkılmayacak birini bulursun." kapıya doğru ilerlerken gözyaşlarım tekrar akmaya başladı. Kapıyı açtığım an karşımda Tony,Natasha,Wanda,Sam,Bucky ve Anna drdikleri kız vardı ve gülüyorlardı. O kadar sinirlenmiştim ki sinirimi onlardan çıkardım.
"Ne s*kime kapıyı dinliyorsunuz ayrıca gülüyorsunuz!?" onlar daha çok gülmeye başlayınca Pietro'ya baktım o da gülmemek için kendini zor tutuyordu.
"Neler dönüyor burada?"
"Biliyor musun? Sıkıntıdan şişe çevirmece oynadık. Ben ve Pietro arasında durunca Pietro cesaret dedi ve bende bu planı kurdum. Kabul etmezse Bucky ile öpüşücekti ve mecburen kabul etti." Tony hem gülerken hem de olayı anlatmaya çalışıyordu. Hemen gözyaşlarımı sildim.
"Anlamadım?"
"Herşey oyundu kızım anlasana!" Natasha nın beni aydınlatmasıyla hemen Pietro ya döndüm. Bana omuz silkti ve sırıttı.
"Yakışıklı sevgilinin metal kolluyla öpüşmesini istemezdin değil mi?" kapıyı diğerlerinin üzerine sertçe kapattım ve pietro ya ilerledim.
"Bir düşüneyim. Bunlar hepsi bir oyundu değilmi?" Pietro kafasını sallarken ben ona daha çok yaklaştım. Aramızda milimler vardı.
"Sen şimdi beni üzdün."
"Yapmak zorundaydım sevgilim." ona biraz daha yaklaştım.
"O zaman... büyük bir tribi hakediyorsun!"
"nE! Neden?"
"Çünkü canım istiyor!" kollarımı birbirine bağlayıp arkamı döndüğümde hamlesini bekledim.
"Gerçekten özür dilerim bebeğim. Wanda beni tehdit etti. Sen yapmazsam ben daha kötüsünü ona yalan görüntüler gösteririm dedi. Stark gelişmiş teknolojim ile bende yaparım dedi. Bucky ve Sam'i biliyorsun zaten. Hele o Natasha varya evine birkaç ajan yollatırım falan dedi. Kabul etmekten başka şansım yoktu. Lütfen affet beni." gülmeye başladım.
"Seni affettim hızlı çocuk." ona güldüğümde bana güldü ve hızla dudaklarıma bir öpücük bıraktı.
"Bunun geldiğini görmedin mi?"
...............
Nabersiniz?
Pietro ile bir bölüm daha geldi.
Nasıl olmuş? Beğendiniz mi?
Neyse
Sizi seviyorum❣️
İyi geceler🌙
YOU ARE READING
Marvel ' la DÜŞLE
FanfictionOkurken yaşayacağınız, yaşarken okuyacağınız hayal et kitabı..