#44

4.2K 286 122
                                    

Ian's POV

Δύο χρόνια μετά

Χτύπησα την πόρτα της αδερφής μου και αφού μου απάντησε μπήκα μέσα.

Ήταν ξαπλωμένη στο κρεβάτι της, τυλιγμένη με την κουβέρτα της και έχοντας στην αγκαλιά της το αγαπημένο της λούτρινο.

"Θα μου πεις τι έχεις?"την ρώτησα και κρύφτηκε κάτω από την κουβέρτα της.

"Βγες ρε κορίτσι μου να μιλήσουμε."την πίεσα αλλά εκείνη τίποτα.

Ήταν 7 χρονών και πλέον στο δημοτικό.

Άθελά μου άκουσα τους γονείς μου που συζητούσαν για αυτήν.

Κάτι παιδιά στο σχολείο την κοροϊδεύουν διότι έχει ιδιαίτερα μάτια.

Το δεξί της μάτι είναι καφέ και το αριστερό γαλάζιο.

"Ξέρεις ότι τα μάτια σου σε κάνουν ιδιαίτερη και όχι φρικιό έτσι?"την ρώτησα γλυκά και βγήκε από τα σκεπάσματα με δάκρυα στα μάτια

Ups! Gambar ini tidak mengikuti Pedoman Konten kami. Untuk melanjutkan publikasi, hapuslah gambar ini atau unggah gambar lain.

"Ξέρεις ότι τα μάτια σου σε κάνουν ιδιαίτερη και όχι φρικιό έτσι?"την ρώτησα γλυκά και βγήκε από τα σκεπάσματα με δάκρυα στα μάτια.

"Δεν έχουν την ίδια άποψη και τα παιδιά στο σχολείο."είπε και την αγκάλιασα.

"Στα δεκατέσσερα χρόνια που ζω, στο εγγυώμαι πως τα μάτια σου είναι πανέμορφα και μοναδικά. Επειδή οι άλλοι λένε ότι δεν είναι ωραία δεν σημαίνει ότι είναι αλήθεια. Ζηλεύουν που είσαι ιδιαίτερη. Ξεχωριστή."της είπα και σκούπισα τα δάκρυα της.

Πραγματικά τα μάτια της είναι πανέμορφα.

Θα κάνω μια επίσκεψη στο δημοτικό της μου φαίνεται.

"Έχεις φίλες?"την ρώτησα και έγνεψε.

"Την Maya, την αδερφή του κολλητού σου του Dylan. Είμαστε στην ίδια τάξη."μου είπε.

"Ωραία τότε έχεις κάποιον να σε στηρίζει. Το μόνο που σου λείπει είναι αυτοπεποίθηση. Αν την αποκτήσεις και αυτήν θα τους πατάς όλους."είπα και αφού της φίλησα το κεφάλι πήγα στην κουζίνα να φάω.

"Άντε αγάπη μου τρεις μπουκιές ακόμα έμειναν."παρακάλεσε η μαμά μου τον Teo, τον μικρό μου αδερφό να φάει.

Yᴏᴜ ᴄᴀɴ ᴄᴀʟʟ ᴍᴇ ᴅᴀᴅᴅʏTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang