4(zawgyi)

6.1K 328 11
                                    

ေနာက္ေတာ့ ဂ်ီမင္ေျပာျပသည္က ခ်ာတိတ္ကေသြးေၾကာက္သည္တဲ့ေလ
ကြၽန္ေတာ္လဲအေတာ္ေလးအားနာမိသြားသည္

"ခ်ာတိတ္ အဆင္ေျပရဲ႕လား"

"ေျပပါတယ္"

"sryေနာ္ ကိုယ္မသိလိုက္လို႔"

"ရပါတယ္ ဂ်ီမင္ငါျပန္ေတာ့မယ္"

"ျပန္ေတာ့မို႔လား ေဟ်ာင္းနဲ႕ျပန္မယ္ေလ"

"ငါ့ဘာသာပဲျပန္ေတာ့မယ္ မင္းတို႔ဆက္လည္လိုက္အုံး"

"ကိုယ္ျပန္လိုက္ပို႔မယ္ေလ"

"ရတယ္ ကြၽန္ေတာ့ဘာသာျပန္လိုက္မယ္"

"ငါျပန္လိုက္ခဲ့ပါမယ္ ေနာ္"

"တူတူျပန္မယ္ေလ ခ်ာတိတ္ရဲ႕"

"တစ္ေယာက္တည္းေနခ်င္လို႔ပါ!!"

အသံက်ယ္သြားသည္ထင္ ျဖတ္သြားျဖတ္လာေတြကပါၾကည့္လာသည္
အခုခ်ိန္မွာရွက္ရေကာင္းမွန္းလဲမသိ တကယ္ကိုမြန္းၾကပ္ေနပီ
၂ေယာက္သားကိုတြဲျမင္ရတာလဲတကယ္ကိုစိတ္ပ်က္တယ္ အတူတူတကားထဲေတာ့ဘယ္လိုမွမျပန္ခ်င္ေတာ့ပါ

"ငါသြားပီ"

တကၠစီအျမန္ငွားကာထိုေနရာမွထြက္လာခဲ့လိုက္သည္
အိမ္လဲမျပန္ခ်င္သည္မို႔ဟန္ျမစ္ဘက္သို႔သာထြက္လာလိုက္သည္
လတ္ဆတ္တဲ့ေလကိုတဝႀကီးရႉပီး အေတြးေတြျဖန႔္က်တ္ရင္း

အခုမွအသက္က၁၆ ငါ့ဘဝကစေတာင္မစရေသး
အခ်စ္ဆိုတဲ့အရာေၾကာင့္ငါဒီလိုျဖစ္ေနလို႔မျဖစ္ဘူး
အခင္ရဆုံး ငါ့အေပၚအနစ္နာခံဆုံးသူငယ္ခ်င္းကိုေတာင္ငါက...
ငါမွန္ကန္တဲ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကိုခ်မွျဖစ္ေတာ့မယ္ ဟုတ္တယ္ ငါဒီလမ္းကိုေ႐ြးမွျဖစ္မယ္

ညေန၄နာရီ
အိမ္သို႔ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေမေမကထမင္းခ်က္ေနေလသည္ ေဖေဖကေတာ့ျပန္မေရာက္ေသး

"ျပန္လာပါပီ"

"သား ေပ်ာ္ခဲ့ရဲ႕လား"

"ဟုတ္"

"ကားသံလဲမၾကားပါဘူး ဘာနဲ႕ျပန္လာတာလဲ ထယ္ေယာင္းေလးနဲ႕ျပန္လာတာမဟုတ္ဘူးလား"

"သားbusစီးခ်င္လို႔ဆိုပီး လိုက္မပို႔ခိုင္းတာ ဟီးးး သားေရသြားခ်ိဳးအုံးမယ္"

HYUNG (Completed)Where stories live. Discover now