Hopeless (Cursed Wolves Series #2)

SYETE

Simula nang akyatin namin ni Myem ang ikaapat na palapag ng pack house at tahakin ang napakahabang hallway nito ay walang habas na nagtatambol ang puso ko.

Gusto ko nang masuka dahil sa halo-halong nerbyos at takot. Panay rin ang tingin ni Myem sa gawi ko at binabato ako ng may pag-aalalang  tingin. Napapadalas kasi ang malalim na higop ko ng hangin at kinakalikot ko pa ang tela ng ngayon na suot ko na red cross hatching pattern summer nylon wrap dress. Mas lalo ko nga lang napapatunayan na para silang shadow ng Victorian Era. Sa architecture pa nga lang ay makikita na ang pagka-classicist nila.

Hindi ko ito napansin nang mga nakaraang araw dahil sa dami ng iniisip ko. Alam kong old-fashioned ang ibang tao sa Surface pero hindi ko naman akalain na mas may ikaka old-fashioned pa pala itong lugar na 'to. Hindi ko nga alam kung nasaan ako!

I have a hunch that the entire pack house was themed in Greek Architecture since I always saw a pediment above the corinthian columns here. It's a triangular piece of wall which is enclosed by raking cornices. I'm totally a fanatic of Greek history and Greek Architecture so somehow, I can see the similarity.

Ilang minuto pa kaming naglakad hanggang sa marating na namin ang pinakadulo. Tumambad sa amin ang isang double swing wooden door na punong-puno ng carves. At sa detalye nito, para na nitong kinikuwento ang kasaysayan ng emperyo nila. Which sends a shiver down my spine, especially when I stare at the center carve of the door. It's a big wolf with a crown, howling while there's a countless of swords in it's surrounding.

Mariin akong napapikit dahil sa mga pinag-iiisip ko. Naia, ano ba!

Myem look at me again with so much concern, "Miss, if you're unwell I can tell him that--"

Mabilis kong iwinagay-way ang kamay ko para putulin ang sasabihin niya. "Really, I'm alright, Myem."

"But I can smell the--"

Hindi ko na siya pinatapos pa. Agad na akong kumatok at dahan-dahan nang binuksan ang pinto.

Nanlaki ang mga mata ni Myem dahil sa ginawa ko, "Miss-!"

Pilyo ko lang siyang nginitian at mabilis nang pumasok at nilock ang pinto. Rinig ko pa ang sunod-sunod niyang mga katok pero hindi ko na siya pinag-buksan pa.

Huminga muna ako ng malalim bago ko dahan-dahang harapin ang mga matang kanina pa bumabato sa gawi ko ng mga matatalim na tingin.

Dim ang kuwarto pero malinaw kong natatanaw ang dalawang pares ng mata na para akong nilalamon sa ibang dimensyon.

Hindi ko alam kung bakit pero agad na nanghina ang mga tuhod ko at bumilis ang tibok ng puso ko. His features are finely highlighted because of the light from the window on his back.

Agad akong napamura at pinamulahan sa dilim sa nakikita ko ngayon. He was magnificent sculpted being. Every feature upon his devilish face was no less than perfect. From the strong line of his jaw and the sensual shape of his lips were harmonized to his demi-profile. Him, wearing a dirty white emporium shirt made him looks like an aristocratic person overloaded with so much charisma and swooned the ladies of ton.

His brows were dark compared to his sun-kissed hair which matches his deep and devoid amber pair of eyes. He's an Alpha of contrasts and I am sure that it went deeper than his skin. There were no traces of scar yet his face shadowed a battle ground ; violence, danger, war.

His glowing eyes is still in my face. He did not touch me but I already feel something. Something sensual. A fire that ignited. Kinalabutan ako dahil doon. What's with this impact?!