Reakcje BTS

Reakcja BTS: Kiedy dowiadują się, że nie masz rodziny

Kochani jeśli macie ochotę poczytać więcej reakcji czy scenariuszy zapraszam Was na mojego bloga! https://bulletproof-boys-scouts.blogspot.com

SEOKJIN:

Po raz pierwszy od paru lat musiałaś zmierzyć się z tematem, którego unikałaś jak ognia. Słowo "rodzina" było Ci obce i ilekroć o nim pomyślałaś sprawiało mnóstwo bólu. Dzisiaj kiedy nie miałaś wyboru i musiałaś wrócić do przeszłości i dzieciństwa nie wiedziałaś w jakim będziesz stanie psychicznym po rozmowie z ukochanym. Nie mogąc kryć tego aż do śmierci wyznałaś prawdę o wszystkim, co działo się w Twoim życiu. Seokjin zawsze wiedział, że jest coś, co ukrywasz i nie masz ochoty podjąć rozmowy na pewien temat, ale nie sądził, że dotyczyło to tej kwestii. Bardzo bolesnej kwestii.

Trudno było mu uwierzyć, że taka dobra i pełna ciepła osoba jak Ty nigdy nie miała rodziny. Kiedy powiedziałaś mu, że Twoi rodzice po prostu Cię nie chcieli i oddali do domu dziecka bez żadnych wyrzutów sumienia nie wiedział jakich słów użyć, aby móc w jakikolwiek sposób Cię pocieszyć. Było to dla niego trudne tak samo jak i dla Ciebie. Z jednej strony czuł żal, że pomimo długiego związku z nim nigdy o tym nie wspomniałaś. Lecz z drugiej strony rozumiał Twój ból i przez co przeszłaś.

Tego dnia nie chciał zmuszać Cię do dalszych rozmów na temat Twojej przeszłości i rodziny. Chciał pozwolić Ci odpocząć od tego i co najważniejsze nie miał zamiaru zostawiać Cię samej.

YOONGI:

Wieść na wspólną kolację z rodzicami Yoongiego wywołała w Tobie radość. Jego rodzina była bardzo sympatyczna i zawsze przyjmowali Cię z otwartymi ramionami. Traktowali Cię jak kogoś najbliższego i akceptowali jako narzeczoną swojego syna.

Kiedy przyszłaś do jego rodziców byłaś naprawdę szczęśliwa. Jednak w trakcie kolacji Twoja radość całkowicie opuściła Twoją duszę nie potrafiąc wrócić do dawnej siebie.

Yoongi zauważył różnicę w Twoim zachowaniu. Widział, że jesteś zupełna inna niż dwie godziny wcześniej, lecz o wszystko zapytał dopiero w trakcie powrotu do domu i to, co usłyszał było dla niego wstrząsem.

-Przepraszam, że nie powiedziałam Ci wcześniej. Nie chciałam, abyś znał tylko moją ciemną przeszłość, która ciągnie się za mną latami. Bałam się, że nie będziesz patrzył na mnie tak, jak patrzysz teraz. Raczej nikt nie jest dumny z faktu, że Twoi rodzice to kryminał, a rodzeństwo po prostu Cię porzuciło, bo miało dość opieki nad dzieckiem. Bałam się o tym mówić, bo... bałam się, że już nigdy nie będę mogła spojrzeć w Twoje oczy - Yoongi zjechał na pobocze drogi wyłączając silnik. Przez moment milczał, ale tylko krótką chwilę. Odwrócił wzrok w Twoją stronę i chwycił Cię za podróbek przybliżając swoją twarz do Twojej zostawiając pocałunek na Twoich ustach.

-Miałbym nie patrzeć na Ciebie tak samo jak zawsze tylko dlatego, że to Twoi rodzice płacą cenę swoich czynów? Nie byłbym człowiekiem, gdybym tak postąpił. Chyba zbyt mocno Cię kocham, aby zmienić cokolwiek między nami. Tylko nigdy nie borykaj się z podobnymi rzeczami beze mnie. Jestem też i po to, abyś nie cierpiała w samotności.

HOSEOK:

-Y/N co się dzieje? Od wczoraj nic nie zjadłaś. Nie spałaś, nie wychodzisz spod kołdry. Nie uśmiechasz się. Czy moja rodzina powiedziała Ci coś przykrego kiedy akurat nie byłem w pobliżu? Przecież możesz mi powiedzieć.

-Twoja rodzina nic nie zrobiła. Wręcz przeciwnie. Byli dla mnie kochani. Życzliwi.

-Więc o co chodzi? Byli zbyt natarczywi? - podkręciłaś przecząco głową przez co Hoseok zwątpił jeszcze bardziej. Zamilkłaś na moment spoglądając na to, jak Hoseok gładził Twoją dłoń. To była trudna decyzja, ale podjęłaś ją w przeciągu chwili nie chcąc, aby Hoseok obwiniał siebie czy swoją rodzinę, że byli zbyt natarczywi.