The Revenge

5.

...

Hapi syt e u ngrit gjysem shtrir kur ne njeren dor ndjeu pesh , e kishte te zen .
Hodhi syt nga ana tjeter e krevatit e ulur ne nje karrike qendrronte Kaili e cila kishte mbeshtetur koken ne parakrahun e tij .
E kishte marr gjumi .
Po shikonte drejt saj tamam si nje engjell flinte .
Terhoqi leht krahun e tij nuk donte ta zgjonte por gjumi i saj ishte mjaft i leht .

- William je mir ? - u ngrit nxitimthi

- Mir jam doktorresh mos u merakos kaq - tha drejt saj
Preku ballin e tij ,e ai po shikonte sikur do ta shqyente

- Cfar ? - tha drejt tij

- Femij te duken un ty - hoqi doren e saj shpejt e u ngrit qe aty duke iu drejtuar banjos

Ajo nuk foli buzeqeshi me reagimin e tij .
Qendrronte akoma aty kur ne der u fut Eithen

- Doktorresh ku shkoi William

- Ne banjo ndoshta ne dush  - tha e akoma buzeqeshte

- Pse qesh ? - pyeti pa takt

- Esht teper femij - foli duke iu referuar Williamit

- Cfar ? - hapi syt ai drejt saj e para femer qe e quante Williamin teper femij !

-Poo - tha serisht duke qeshur

- Mos e thuaj ne pranin e tij kete , ne fakt ne pranin e asnjerit per te miren tende e kam doktorresh - foli serioz kte her

-Ne rregull - tha drejt tij . Ajo e kuptoi qe e kishte tepruar . Ne fund te fundit ai ishte shefi per ta .

-Eithen ? - u degjua zeri i tij duke dale jasht banjos i sapo dal prej dushit

- Po te presim -tha serioz Eithen

- Ne rregull per 5 min tek zyra - foli serioz e Eithen u largua .
Ndersa ajo shikonte sa nga Eithen e sa nga Williami
Dreqin gjith ai seriozitet pyet tjetri njeher " Si je " Desh vdiq dje .
Fliste me mendej e saj kur ndjeu te perplasuren e deres kur e kishte mbyllur Eithen

- William ? - foli e me pas ktheu koken drejt tij

- Po - foli ai i cili sapo kishte dal prej dushit e do ndrrohej . Fiks tani do hiqte peshqirin qe mblidhte belin

- Dreqin William mund te presesh edhe sa te dal - Bertiti kur u ndesh me pamjen e tij kur sapo hiqte peshqirin
Nxitoi per jasht , e u drejtua drejt guzhines . Shum e siklecme ishte ber flak e kuqe e kjo gje nuk i shpetoi Williamit e buzeqeshi leht .

" Teper e kendshme doktorresha "

Doli prej dhome pasi u be gati dhe u drejtua zyres .
Po e priste Eithen , Kleo dhe Diego
U fut brenda e u drejtua drejt poltronit te tij ne qender te tavolines .

- Ateher flisni - vendosi te dyja duart ne tavolin drejt tyre .

- Si ndodhi ? - pyeti Diego

- Sic e tregoi kleo , pas disa oresh rryma me sjell ne at krah te liqenit - shpjegon Williami

- Mendoj se esht kurth - tha Eithen

-Rudolfo Romanov - plotesoi kleo

Kur nuk vonoi as nje sekond e tavolina u hodh perpjet prej grushtit te tij .

- Ah ti bir kurve - shau neper dhemb

- Armet u dogjen ne jaht dhe ne trajektoren ku ndodhej jahti jon nuk gjendej asnje jaht tjeter afer . Pra esht kurth

- Un fola me Klaosin e dergesen do vinte ta merrte ai , vetem nese ata jan ber bashk ose nese ai ka vrar dhe Klausin - I tha me shum vetes sesa djemve duke iu referuar Kalosit bleresit tjeter te armeve i cili i transportonte jasht Rusis .

- Ndoshta e ka vrar Klaosi skishte armiqsi me ne - Tha Diego

- Cfar kemi gjetur deri tani per Rudolfon ? - pyeti drejt tyre

- Asgje , asnje shenj e tija , per 5 vite shfaqet tani - thot serioz Eithen

- Ah ne me renc ne dor Rudolf mish per qen e mace do te bej . Me gjeni cdo gje per te e asnjeri mos me vij ketu pa te dhenat e tij U kuptuam Kleo Thuaj burrave te kerkojn ne te gjith Rusin e dua gjall a vdek - perplasi serisht doren ne tavolin.

- Ne rregull shef - pohoi e nxitoi jasht

- Kleo ja hodhi vlla - tha Eithen Diegos

- Sesht koha per shaka - tha serioz ai

- Diego ? - u degjua zeri i Williamit

- E hengre vlla te ham pilafin tani - tha shpejt Eithen e ai e pa vengur

- Po shef

- Me gjej Klaosin e meso cdogje rreth asaj te djecmes dua te sigurohem mir qe ai sulm ishte prej Romanovit .- tha serioz

- Ne rregull - E u nis te dilte duke i rrahur shpatullen Eithenit ) - Dalsh faqe bardh vlla - e ai shtremberoj fytyren

- Ateher Eithen cfar gjete ne lidhje me doktorreshen ? - pyeti drejt tij kur Diego kishte dal

- Qe ka tre vite qe jeton ne ate fshatin pran liqenit , jeton vetem e nuk e ka perfunduar shkollen - tha me gjysem zeri .

- Ndonje mbiemer fakt Eithen asgje ee - tha drejt tij

- Asgje vlla ishim ne merak per ty - tha me pas

- Ne rregull ne rregull - tha qet e ul rendshem ne poltron

- Per cfar na intereson doktorresha ? - pyeti me ndrojte drejt Williami . Ai nuk i kishte kerkuar kurr llogari per jeten personale Eithenit keshtuqe as ai nuk kishte te drejt ti kerkonte llogari .

- Me perngjan teper me dike

- Kujt mund ti perngjaj ndoshta te esht dukur ty . Lere te ik

- Do ik por do vij prap - tha serioz

- Ajo do te hap mjaft telashe vlla ta them seriozisht - foli serioz Eithen

- Telashe ? E cmund te me hap mua ajo esht thjesht nje vajz - tha me ironi

- Vajzat ta marrin zemren - iu kundervu kete her Eithen

- Kam zemer un Eithen ? - Pyeti drejt tij . Por me shum ishte sikur te pyeste veten sepse nje perde e zez i erresoi syt

- Jo - tha prer ai

- Ateher mund te besh cfar te kerkova - rrotulloi poltronin  kete her duke u kthyer me kurris . E pas nje min ndjeu deren te mbyllej .

Veshtronte pamjen qe kishte perball e lundronte ne ato labirinte , rrug te erreta .
Qe perpara 5 viteve kishte zen vendin e te atit e ne momentin qe ishte ulur ne poltron ishte betuar per tu hakmarr .
E deri me sot kishte arritur ti varroste te gjith armiqt pervec njerit Rudolfo Romanovit .

Qe sa her e kujtonte i vlonte gjaku , e kapte nje acarim nje urrejtje e damari ne qafen e tij zmadhohej .
Madje sa her punojsin shikonin damarin ne qafen e tij e kuptonin qe ishte teper i acaruar keshtuqe nuk e kundershtonin per asgje . Ne ato momente ai mund te vriste ke ti dilte para pa e menduar dy her .

" Ku dreqin je futur Rudolf . E di qe do te gjej edhe ne brimen e miut por pse po vonon kaq  "

Nuk do gjinte qetesi derisa tia nxirrte shpirtin me duart e tij . Nuk kishte paqe per William Devits derisa gjaku i Romanovit te rrithte ne duart e tij .

Kishte ber nje premtim e ai i mbante gjithmon premtimet .